جراحی پلاستیک

جراحی زیبایی و پلاستیک بینی‌، جراحی پلاستیک صورت،جراحی پلک، لیپوساکشن، لیفت سینه ران بازو و باسن

جراحی پلاستیک

جراحی زیبایی و پلاستیک بینی‌، جراحی پلاستیک صورت،جراحی پلک، لیپوساکشن، لیفت سینه ران بازو و باسن

جراحی زیبایی و پلاستیک بینی‌، جراحی پلاستیک صورت،جراحی پلک، لیپوساکشن، لیفت سینه ران بازو و باسن

بایگانی
  • ۰
  • ۰

کلینیک کاشت مو

کلینیک کاشت مو آریا سعی در پوشش نیاز های رو به افزایش افرادی است که با مشکل ریزش مو و کچلی مواجه هستند

کلینیک تخصصی کاشت مو ، پوست و زیبایی در تهران در فضایی آرام و مناسب پذیرای بیماران و میهمانانی است

مشاوره کاشت و ترمیم مو

تمام مراجعه کنندگان محترم قبل از شروع مراحل درمان، تحت مشاوره پزشکان و متخصصین این مرکز قرار می گیرند

 

خدمات کاشت مو درمانگاه تخصصی آریا

این درمانگاه با همـکاری مجـموعه پزشکان و متـخصـصان حـاذق پـوسـت و مو دارای بـورد تـخـصصـی پیوند مو و عـضـو انجمن متخصصین پوست ایران ، که سالیان متمادی در حوزه پوسـت، لیزر ، جـوانسـازی و زیبـایی و کاشت مو فعـالیت می نمـایند ، آماده ارائه خدمات تخصصی پزشکی به مراجعین محترم میباشد.


https://clinicaria.com/wp-content/uploads/2018/11/result41024x65311024x6531.jpg

 

کاشت مو به روش BHT یکی از روش هایی است که نیاز به دقت و ظرافت دارد زیرا در مواقع لزوم و ضروری از این روش کاشت مو استفاده میکنند.برای کاشت مو با این روش متخصصان کلینیک زیبایی آریا آماده هستند.


در این روش کاشت مو ، واحدهای فولیکولی را با استفاده از یک پانج خیلی ریز یکی یکی برداشته و در محل دریافت می کارند. این روش کاشت مو معمولا برای افرادی انجام می شود که دارای بانک موی مناسب باشند


کاشت مو به روش FUT است که امروزه با توجه به اهمیت زیبایی طرفداران بسیار زیادی را در بین افرادی که از طاسی یا ریزش موی خود رنج می برند پیدا کرده است.


در موارد نادری، کاشت مو با روش فوق ترکیبی در دو جلسه انجام می‏شود. در این روش ابتدا روش FUT صورت می‏گیرد و سپس فرایند FIT شروع می‏شود. بنابراین پزشک می‏تواند 2 تا 3 برابر آنچه که تا به حال امکان پذیر بوده است


در روش کاشت مو ترکیبی در واقع از دو روش fut و fit برای کاشت مو استفاده می شود و این روش می تواند کمبودهایی را که در استفاده از روش های fit و fut به طور جداگانه برای طاسی های وسیع وجود دارد جبران نماید


این تکنیک برتر کاشت مو روش sut اس یو تی دیگر همانند روش های رایج و سنتی نیازی به برش و جراحی و بجا ماندن اسکار و یا درد و تحمل زمان طولانی دوره نقاهت وغیره… وجود ندارد


 شاید شما هم نیاز به مشاوره داشته باشد !

 

تهران – خیابان پاسداران – خیابان گلستان دوم – تقاطع پایدارفرد – پلاک 85 – طبقه دوم

021-71791

 

 

  • سیما امیری
  • ۰
  • ۰

لیفت

درمان و رفع افتادگی سینه با لیفت و بالا کشیدن:راه و روش،عوارض و هزینه-

به عمل بالابردن و لیفت سینه ها برای درمان افتادگی سینه در اصطلاح پزشکی ماستوپکسی گفته می شود. این عمل برای بالا بردن و فرم دادن به سینه ها انجام می شود. عواملی مانند بالا رفتن سن و شیر دادن می تواند موجب شود سینه ها سفتی و فرم و شکل طبیعی خود را از دست بدهند و با گذشت زمان سینه ها شل شوند . ماستوپکسی یا جراحی لیفت سینه می تواند یک روش موثر برای سفت کردن و فرم دادن به سینه ها باشد.

عمل جراحی لیفت سینه می تواند در بهبود اعتماد به نفس و رضایت شما از بدنتان تاثیر به سزایی داشته باشد. تمامی مراجعه کنندگان به کلینیک دکتر مهدوی نیا که این عمل را انجام داده اند از نتایج آن راضی بوده اند و عقیده دارند که پس از انجام جراحی زیبایی سینه ظاهری بسیار جوان تر و زیباتر پیدا کرده اند . نتایج عمل جراحی لیفت سینه بلافاصله پس از انجام جراحی قابل مشاهده است

سرطان سینه یکی از شایع‌ترین سرطان‌ها در بین زنان است که در حدود ۱۱ درصد از زنان ایرانی به آن مبتلا می‌شوند. در مورد زنانی که مجبور می‌شوند جراحی ماستکتومی یا برداشتن سینه را انجام دهند، انجام جراحی بازسازی سینه نه تنها موجب بازیابی زیبایی ظاهری و اعتماد به نفس بیمار می‌شود بلکه ثابت شده‌است که درصد موفقیت درمان و بهبودی بیماران را نیز افزایش می‌دهد. بازسازی سینه بعد از برداشتن سینه‌ها به بیمار کمک می‌کند تا به طور کامل بر سرطان خود غلبه کند.

فهرست مطالب [پنهان سازی]

۱ افراد مناسب برای عمل جراحی لیفت سینه
۲ مراحل انجام لیفت سینه
۳ ادغام جراحی لیفت سینه با روش های دیگر
۴ برنامه ریزی برای انجام عمل جراحی لیفت سینه
۵ آمادگی برای انجام عمل
۶ عمل لیفت سینه در کجا انجام می شود ؟
۷ روش بیهوشی برای انجام عمل
۸ بعد از عمل جراحی

افراد مناسب برای عمل جراحی لیفت سینه

افرادی که می خواهند جراحی سینه را برای درمان افتادگی سینه و یا سفت کردن سینه انجام بدهند باید در سلامت جسمانی کامل باشند و مبتلا به بیماری نباشند و یا سابقه ابتلا به بیماری های خطرناک نداشته باشند. این افراد باید نسبت به نتایج عمل جراحی بالا کشیدن سینه انتظارات واقع بینانه ای داشته باشند.

عمل زیبایی سینه معمولا برای افرادی می تواند مفید و اثر گذار باشد که پوست آن ها کشیده شده است و به علت بالا رفتن سن، حجم سینه ی آن ها کاهش یافته است . در صورتی که قصد دارید وزن خود را کم کنید انجام عمل جراحی لیفت سینه(بالا آوردن سینه) برای شما مناسب نیست همچنین خانم هایی که در حال حاضر باردار هستند یا به فرزند خود شیر می دهند نیز نباید این عمل جراحی را انجام بدهند.

توجه : افراد سیگاری ، افرادی که به تازگی سیگار را ترک کرده اند یا سیگاری های دست دوم ( افرادی که معمولا از دود سیگاری که اطرافیان میکشند استنشاق میکنند اصطلاحا سیگاری های دست دوم گفته می شوند) به احتمال قوی برای انجام جراحی لیفت سینه(بالا کشیدن سینه) واجد شرایط نیستند. استنشاق دود سیگار ( مستقیم یا غیر مستقیم ) جریان خون و در نتیجه سرعت رسیدن خون به بافت های بدن را کاهش می دهد که این امر ( بسته به روش جراحی ) می تواند موجب عدم بهبود یا طولانی شدن زمان بهبود زخم ، از بین رفتن پوست ( در محل زخم) ، عفونت و گسترش زخم و دیگر عوارض شود.
مراحل انجام لیفت سینه

بسته به میزان شل بودن و شکل و فرم سینه ممکن است روش های جراحی مختلفی برای لیفت سینه انجام شود. تعداد برش ها و طول برش هایی که روی سینه زده می شود می تواند بسته به نوع روش جراحی متفاوت باشد.

در اکثر موارد برای انجام عمل لیفت سینه(بالا کشیدن سینه) سه برش روی سینه زده می شود . اولین برش در دور تا دور قسمت اطراف نوک سینه زده می شود. برش دوم از نوک سینه تا پایین سینه و برش سوم در طول قسمت پایینی سینه زده می شود. البته در برخی موارد نیز ممکن است تنها دور تا دور قسمت نوک سینه برش زده شود. نوع برش زده شده روی سینه تعیین می کند که کدام قسمت از پوست سینه برداشته خواهد شد و قسمت نوک سینه به چه صورت جا به جا خواهد شد.

پس از برش دادن پوست سینه ، پوست اضافی برش داده و جدا می شود و سپس قسمت نوک سینه ها نیز جا به جا می شوند و سپس به پوست اطراف سینه بخیه زده می شوند و بدین ترتیب فرم سینه ها کاملا تغییر خواهد کرد.
ادغام جراحی لیفت سینه با روش های دیگر

در هنگام انجام عمل جراحی لیفت سینه می توان به طور همزمان عمل بزرگ کردن سینه را نیز انجام داد . انجام این کار با افزایش حجم سینه ها ، به بالا بردن بیشتر سینه ها کمک می کند.
برنامه ریزی برای انجام عمل جراحی لیفت سینه

برای انجام عمل جراحی بالا کشیدن سینه در ابتدا باید با جراح پلاستیک خود یک جلسه مشاوره داشته باشید و در طول جلسه مشاوره تبادل اطلاعات لازم را برای رسیدن به نتایج دلخواهتان با پزشک جراح داشته باشید . در حین انجام مشاوره شما می توانید انتظاراتی که از انجام عمل بالا بردن سینه دارید برای جراح خود شرح دهید و پزشک جراح در مورد نتایج ممکن عمل جراحی لیفت سینه برای رفع افتادگی سینه و آثار بلند مدت آن به شما توضیح خواهد داد .

شرایط هر بیمار با بیمار دیگر کاملا متفاوت است و پزشک جراح با توجه به شرایط شما مناسب ترین روش درمان و رفع افتادگی سینه را برای شما انتخاب می کند. مواردی که در جلسه مشاوره بررسی می شوند شامل موارد زیر می شود :

– بررسی کامل سابقه پزشکی شما از جمله اطلاعات مربوط به جراحی های قبلی ، بیماری هایی که در گذشته داشته اید یا در حال حاضر به آن مبتلا هستید ، داروهای شیمیایی و حتی داروهای گیاهی که در حال حاضر مصرف می کنید.

-انجام معاینه فیزیکی برای بررسی سایز و فرم سینه ها ، حالت پوست سینه و موقعیت سر سینه ها

– ثبت اندازه ها ی سینه و گرفتن عکس برای ثبت اطلاعات پزشکی شما

اطلاع به بیمار در مورد عوارض و خطرات احتمالی انجام عمل جراحی لیفت سینه ها
آمادگی برای انجام عمل

پزشک شما تمامی دستورالعمل های لازم برای آمادگی برای انجام عمل جراحی لیفت سینه(بالا کشیدن سینه) را در اختیار شما قرار خواهد داد و شما در مورد تمامی مواردی که قبل از جراحی باید بدانید و کارهایی که باید انجام دهید مطلع خواهید شد. پزشک جراح شما در مورد غذاها یا نوشیدنی هایی که قبل از عمل جراحی لیفت سینه برای رفع افتادگی سینه می توانید مصرف کنید ، منع سیگار کشیدن ، مصرف ویتامین یا انواع داروها به شما توصیه های لازم را می کند .

حتی در صورتی که بعد از جراحی در بیمارستان بستری نشدید لازم است از قبل با شخصی هماهنگ کرده باشید تا شما را به خانه برساند ( نمی توانید رانندگی کنید) همچنین بهتر است برای حداقل یک روز بعد از انجام عمل بالا آوردن سینه و مرخص شدن از بیمارستان یک نفر در خانه از شما مراقبت کند .
عمل لیفت سینه در کجا انجام می شود ؟

عمل جراحی لیفت سینه در بیمارستان و در اتاق جراحی انجام می شود . معمولا پس از انجام عمل نیازی به بستری کردن بیمار در بیمارستان نیست و در همان روز ، پس از انجام عمل بیمار از بیمارستان مرخص خواهد شد .
روش بیهوشی برای انجام عمل

در حین انجام عمل افتادگی سینه(لیفت سینه) شخص کامل راحت است و چیزی را حس نمی کند . برای انجام این عمل معمولا بیهوشی عمومی روی شخص انجام می شود و او در حین انجام عمل به طور کامل بیهوش خواهد بود. در برخی موارد نیز برای برخی افراد می توان از بیهوشی موضعی برای انجام عمل استفاده کرد.
بعد از عمل جراحی

این موضوع بسیار مهم و حیاتی است که به تمامی توصیه های پزشک در مورد اقدامات بعد از عمل افتادگی سینه(لیفت سینه) توجه کنید و آن ها را انجام دهید. این امر موجب تسریع در بهبود شما و رسیدن به نتایج بهتر و ظاهر بهتر شما خواهد شد. لازم است بعد از انجام عمل برای ملاقات دوباره با جراح خود وقت تعیین کنید تا بتوانید سوالات خود را از جراح بپرسید و جراح نیز نتایج عمل بالا کشیدن سینه را پیگیری کند.

  • سیما امیری
  • ۰
  • ۰


جراحی بینی

همه چیز درباره: جراحی بینی
جراحی بینی یکی از رایج ترین و شایع ترین جراحی های پلاستیک و زیبایی میان زنان و مردان ایرانی محسوب می شود که اگر چه با هدف زیبایی و داشتن ظاهری متناسب میان مردم باب شده ، اما در صورتی که این جراحی با همراهی و مشاوره یک جراح و پزشک متبحر و با تجربه انجام شود، می تواند بسیاری از عارضه ها و اختلالات موجود در بینی از قبیل قوز بینی، افتادگی نوک بینی و یا زاویه دار شدن آن، بزرگ بودن حفره های بینی و دیگر اختلال های شایع بینی را برطرف کند. بنابراین اگر تصمیم دارید بینی خود را جراحی کنید و تغییری اساسی در ظاهر خود به وجود آورید، پیشنهاد می کنیم پیش از هر اقدامی توصیه های زیر را جدی بگیرید.

جراحی بینی

صورت در معرض دید ترین قسمت بدن ماست و بینی در مرکز آن واقع شده و برجسته است لذا اشکالات ساختمانی بینی برای تمام افراد بوضوح قابل رویت است.
جراحی زیبایی و پلاستیک بینی، افزون بر ایجاد تناسب درخود بینی، ارتباط خوشایندتری را بین بینی ودیگر اجزای صورت برقرار می کند. به همین دلیل نباید بینی را به عنوان عضوی مجزا و مجرد درنظر گرفت. رابطه تنگاتنگ بینی با پیشانی، چشم، لب وچانه به گونه ای است که هرنوع نقص دراجزای صورت می تواند براین ارتباط ظریف تأثیر گذارد. به عنوان مثال چانه کوچک ،موجب برآمده تر به نظر رسیدن بینی می شود. بی توجهی نسبت به تناسب بینی با اجزای صورت موجب عدم دسترسی به نتیجه رضایت بخش خواهد شد.
چه سنی برای عمل جراحی پلاستیک بینی مناسب است؟
سن عمل جراحی پلاستیک: در دختران از سن ۱۵سالگی ودر پسران از سن ۱۷ سالگی به شرط رشد کامل جسمی وفکری وداشتن انگیزه کافی فرد امکان پذیر است.
آیا عمل جراحی پلاستیک بینی در افراد مسن امکان پذیر است؟
عمل جراحی پلاستیک بینی در افراد مسن: از آنجا که باافزایش سن بافت های بینی دچار افتادگی وسستی می شوند این امر برظاهر وعملکرد بینی تأثیر می گذارد. بالا بردن نوک بینی دراین افراد موجب جوان به نظر رسیدن وبهبود تنفس می شود. بیشترین مشکلات زیبایی بینی در سنین بالا، افتادگی نوک بینی و برآمدگی پشت آن است. افتادگی بینی موجب مسن تر به نظر رسیدن چهره فرد می شود. در حالات شدیدتر افتادگی، تنفس از راه بینی ممکن است دچار اختلال شود. این بیماران وقتی نوک بینی خود را با انگشت به بالا می برند احساس مطلوب تری از تنفس از راه بینی دارند.

آیا وضعیت روحی و روانی فرد درانجام عمل جراحی بینی تأثیر دارد؟
تاثیر وضعیت روحی روانی افراد در انجام عمل جراحی بینی: بی تردید تأثیر بسزایی دارد. چه بسیار بیمارانی که پس از عمل باوجود نتیجه رضایت بخش، به دلیل مشکلات روحی-روانی، وسواس فکری یا شخصیت های متزلزل و بیش از اندازه تأثیرپذیر از دیگران، از نتیجه عمل خود ناراضی اند.

شمار زیادی از افرادی که خواهان جراحی زیبایی بینی هستند، از نظر خود دلایل موجهی دارند، به مانند کسب موفقیت درتشکیل زندگی زناشویی، یافتن اعتماد به نفس بیشتر دربرخوردهای اجتماعی، جلب رضایت خانواده ودوستان و….. .

دراین مقطع باید ضمن ارزیابی بیمار به او گوشزد شود که تغییرات ظاهری، به نجات ازدواج درحال شکست، بدست آوردن شغل جدید یا بهبود چشمگیر در زندگی کمک معجزه آسایی نمی کند. درضمن ضروری است که افرادی که از جراحی انتظاری غیرواقع بینانه دارند، از عمل صرف نظرکنند. همچنین لازم است که جراحی زیبایی درافرادی که دچار بحران های شدید روحی، اضطراب یا هیجان های ناپایدار هستند، به تعویق افتد.

به طورمعمول داوطلب مناسب جراحی پلاستیک بینی فردی است که از عمل انتظار واقع بینانه ای دارد و برای انجام عمل تحت فشار دیگران نیست و مهمتر آنکه انتظار تغییرات بزرگی رادر بهبود روابط فردی واجتماعی پس از عمل خود ندارد وقوی ترین دلیلش برای انجام جراحی بینی خشنودی شخص خود باشد.

جراحی زیبایی بینی,جراحی بینی,جراحی پلاستیک بینی

جراحی بینی – جراحی زیبایی بینی

آیا جای برش ها یا آثارعمل بر روی بینی باقی خواهند ماند؟
باقی ماندن آثار عمل روی بینی: درجراحی پلاستیک بینی معمولا تمام برش ها از داخل بینی انجام می گیرد ودر صورت مهارت جراح هیچگونه ردپایی از عمل برجای نخواهد ماند.
نقش لیزر واندوسکوپ در جراحی زیبایی بینی چیست؟
نقش لیزر در جراحی بینی: هدف اصلی استفاده از این دوروش پیشگیری از به مخاطره افتادن عملکرد بینی است. یعنی اگر عملکرد بینی بهتر نشود، دست کم باید وظایف خود را به خوبی پیش از عمل انجام دهد. هرچند در بسیاری از جراحی های ظریف بینی استفاده از لیزر این مزیت را دارد که با خونریزی کمتری همراه است، در جراحی زیبایی بینی، لیزر نقش عمده ای در نتیجه نهایی ندارد وآنچه تعیین کننده نتیجه عمل است در دستان هنرمند جراح نهفته است. اندوسکوپی بینی با فراهم کردن دید عالی، دسترسی به قسمت های عمقی تر جهت رفع مشکلات داخلی بینی را تسهیل می کند.
آیا نوع بینی بر الگوی عمل تأثیری دارد؟
تاثیر نوع بینی بر الگوی عمل جراحی بینی: بعضی بینی ها به بینی گوشتی معروفند که مشخصه آنها بینی پهن با پوست ضخیم وبافت غضروفی ناچیز است. روش اصلاح این گونه بینی ها با روش جراحی بینی های استخوانی متفاوت است. درجراحی بینی گوشتی استفاده از روش های تقویت اسکلت بینی برای افزایش حمایت بافت های نرم بینی ضروری است و حتی جراحی این نوع بینی ها با استفاده از تکنیک های جدید با نتایج مطلوب همراه است.
بیش از عمل به چه نکاتی باید توجه داشت؟
رعایت نکات مهم پیش از عمل جراحی بینی: – آسپرین وداروهای مشابه آن مانند بروفن دست کم دو هفته بیش از عمل نباید مصرف شوند زیرا تمایل به خونریزی را افزایش می دهند.
– درصورت سرما خوردگی ویروسی لازم است عمل جراحی به مدت چند هفته به تعویق بیافتد.
آیا عمل جراحی پلاستیک بینی با درد همراه است؟
درد عمل جراحی پلاستیک بینی: برخلاف تصور عمل جراحی پلاستیک بینی با درد قابل توجهی همراه نیست.

جراحی زیبایی بینی,جراحی بینی,جراحی پلاستیک بینی

عمل جراحی بینی – جراحی زیبایی بینی

عمل جراحی راینوپلاستی‌ شامل چه مراحلی است؟
مراحل عمل راینوپلاستی‌: راینوپلاستی‌ اصلاح‌ جراحی‌ ساختمان‌ خارجی‌ بینی ‌برای‌ رفع‌ نقص‌های‌ زیبایی‌ یا عملکردی‌ مادرزادی‌ و اکتسابی‌ بینی‌ است‌. بیماران‌ ابتدا در مورد گرفتگی یک‌ طرفه‌ یا دو طرفه‌ بینی‌، مشکلات سینوس‌های‌ اطراف ‌بینی‌، ضربه‌ بینی‌ یا سابقه‌ جراحی ‌پیشین‌ بر روی‌ بینی مورد پرسش قرار می‌گیرند. نظرات ‌بیمار در مورد ظاهر بینی‌ خود ارزیابی‌ می‌شود. هم‌ ساختمان‌داخلی‌ و هم‌ ساختمان‌ خارجی‌ بینی‌ مورد معاینه‌ قرارمی‌گیرند. از نمای‌ نیمرخ‌، تناسب‌ بینی‌ با دیگر قسمت‌های‌ صورت‌ بررسی‌ می‌شود. یک سوم بالایی بینی استخوانی‌است‌ و دوسوم پائینی آن غضروفی‌ می باشد. در نمای‌ نیم‌رخ،‌ برآمدگی‌ پشت ‌بینی‌ و افتادگی‌ نوک‌ بینی‌ مورد بررسی‌ قرار می‌گیرد.
به‌ طور کلی‌، جراحی زیبایی بینی، دستیابی‌ به‌ اسکلت ‌استخوانی‌ و غضروفی‌ از طریق‌ برش‌ داخل‌ یا خارج‌ بینی‌، بر اساس‌ موقعیت‌ ناهنجاری‌ است‌. می‌توان‌ قوزهای ‌استخوانی‌ و غضروفی‌ را متناسب‌ کرد و اندازه‌ و شکل‌ نوک ‌بینی‌ را تغییر داد. نقایص‌ گوناگون‌ بینی‌ را می‌توان‌ با کاستن ‌بافت‌، برطرف‌ و با افزودن‌ بافت‌ها استتار کرد. برای‌دستیابی‌ به‌ این‌ هدف‌ استفاده‌ از بافت‌های‌ خودی‌ نظیر غضروف‌ تیغه بینی‌ پیشنهاد می‌شود، چون‌ کاشت‌ مواد مصنوعی‌در بینی‌، با عوارض‌ فراوانی‌ همراه‌ است‌. پس‌ از برش‌های‌مختلف‌ و دسترسی‌ به‌ اسکلت‌ غضروفی‌ و استخوانی‌ بینی، اعمال مختلف و متنوعی بر روی ساختمان های داخل بینی صورت می گیرد که بر حسب نوع بینی متفاوت است.

مراحل ‌مختلف‌ زیر ممکن‌ است‌ بخشی از‌ یک‌ عمل‌ راینوپلاستی را تشکیل دهند:

۱ـ اصلاح‌ ناهنجاری و انحراف‌ تیغه‌ بینی‌ (سپتوپلاستی)
۲ـ برداشتن‌ قوز استخوانی‌ و غضروفی‌.
۳ـ ترمیم‌ نوک‌ بینی‌ مانند باریک‌ کردن‌ و بالا بردن.
۴ـ شکستن وبریدن استخوان های بینی جهت‌ باریک‌ کردن‌ قسمت‌ فوقانی‌ و میانی‌ بینی‌.
۵ـ افزودن‌ پیوندهای‌ استخوانی‌ و غضروفی‌ در موارد ضعف‌ حمایتی‌ اسکلت‌ بینی‌ یا دفورمیتی‌هایی‌ مانند بینی‌زینی‌ شکل.
۶٫ دوختن پوست و گچ گیری.

جراحی زیبایی بینی,جراحی بینی,جراحی پلاستیک بینی

عمل جراحی بینی – جراحی زیبایی بینی

آیا خنده و حرکات صورت بر شکل بینی تاثیر می گذارد؟
عضلات متعددی در بینی و صورت وجود دارند که در هنگام ابراز احساسات مانند خنده موجب حرکت دادن نوک بینی به سمت پایین می شوند. روش های جراحی گوناگونی برای مقابله با افت بینی وجود دارد. امروزه سعی بر این است که از روش هایی که متکی بر افزایش بافت ها ( بجای برداشتن و کم کردن بافت ها) است در جلوگیری از روند افت بینی استفاده شود.

بدین ترتیب که بافت هایی که از قسمت های اضافی و ناهنجار بینی برداشته می شوند، در محل مناسب در قسمت های دیگری از بینی مورد استفاده قرار می گیرند تا در درازمدت، حمایت اسکلتی بینی بطور مطلوب تری حفظ شود و بینی دچار فروافتادگی پس از گذشت زمان نشود. یک نمونه از کاربرد این روش ها، برداشتن قطعه ای باریک از غضروف تیغه بینی و جاگذاری آن به عنوان ستون و پایه حمایتی بینی در پایین ترین قسمت بینی است.
رواج روش های راینوپلاستی تقویتی که متکی بر تقویت حمایت بافت های بینی است، نقطه عطفی درتکامل روشهای مدرن جراحی پلاستیک بینی است. بیشتر عوارض طولانی مدت تنفسی و زیبایی از کاهش بیش از حد بافت های بینی ویا دستکاری های بیش از اندازه روی بافت های بینی ناشی می شود. تغییر شکل و زیبا ساختن بینی از طریق افزایش بافت بجای کاهش، یک راه منطقی جلوگیری از این گونه عوارض است.
آیا در جراحی بینی حد و مرزی برای کوچک نمودن بینی وجود دارد؟
بطور قطع این حد و مرز وجود دارد. نکات زیر مطلب را بهتر روشن می کند:
نخست آن که زیبایی لزوما به معنای کوچکی نیست بلکه زیبایی بینی درگرو تناسب قسمت های مختلف بینی با هم و نیز تناسب کل بینی با قسمت های مختلف چهره است. هدف جراحی زیبایی بینی زیباتر به نظر رسیدن چهره است نه صرفا کوچک کردن بینی. چه بسیار بینی هایی که با وجود اندازه های بسیار کوچک نه تنها بر زیبایی چهره نیفزوده اند بلکه تناسب قبلی را هم از بین برده اند.
دوم آن که نوع بافت های بینی فاکتور محدود کننده ای در جراحی بینی است. بینی های با پوست ضخیم و بافت غضروفی ناچیز بارزترین نمونه تاثیر بافت بینی بر نتیجه عمل است. این بینی ها تمایل دارند در مقابل تلاش جراح برای زیبایی مقاومت کنند و با ضخامت پوست ظرافت های بینی را کم کنند. این هنر، دانش و تجربه جراح است که باید در چنین تنگناهایی بر محدودیت های بافتی فائق آید.
سوم آن که کوچک شدن بینی تا حدی مطلوب است که عملکرد تنفسی بینی به مخاطره نیفتد. کاهش بیش از حد اندازه سوراخ های بینی وبرداشته شدن بیش از اندازه بافت های استخوانی، غضروفی و پوست، ممکن است سلامت فرد را بخاطر از دست دادن مسیر تنفسی بینی با مشکلات جدی مواجه سازد. جراح بینی با ارزیابی دقیق وضعیت داخل بینی پیش از جراحی، با پیش بینی بسیاری از احتمالات، می تواند ریسک عوارض تنفسی را به حداقل برساند.
آیا بر روی بینی که دچار مشکلات تنفسی از راه بینی است، می توان جراحی پلاستیک بینی انجام داد؟
در صورتی که پیش از جراحی، در حین عمل و پس از جراحی، تمامی شرایط لازم برای حفظ سلامت بینی از نظر تنفسی مورد توجه قرار گیرد، می توان حتی دراین حالات اقدام به جراحی بینی نمود. البته در این حالت جراح با مشکلات زیادی درعمل مواجه است که با تسلط خود بر مشکلات داخل بینی باید بتواند بر آنها فائق آید.
این مشکلات چیستند و چگونه توسط جراح بینی رفع می شوند؟
یکی از مهمترین مشکلات داخل بینی که در جراحی های پلاستیک و زیبایی بینی فراروی جراحان بینی است، انحراف تیغه بینی است. در بسیاری از بیماران، انحراف بیرونی بینی با درجات مختلفی از انحراف تیغه داخلی بینی همراه است. در تعدادی از بیماران، بدون هیچ انحرافی درظاهر بینی، تیغه داخلی بینی دچار انحراف شدید است و این نوع از انحراف ها فقط با معاینه دقیق داخل بینی قابل تشخیص است. گاهی این بیماران از شنیدن این که در داخل بینی دارای تیغه بینی به شدت منحرف هستند، متعجب می شوند.

باید دانست که انحراف داخل و ظاهر بینی لزوما با هم موازی نیستند. به هر حال انحراف تیغه بینی در هر دو دسته یاد شده نیاز به اصلاح در حین جراحی دارد. در ابتدای جراحی، قبل از شروع اقدامات مربوط به زیبایی و تغییر شکل ظاهری بینی، لازم است جراح بینی تمام تلاش خود را مصروف رفع انحراف تیغه بینی و باز نمودن راه تنفس نماید و پس از اطمینان از برقراری راه طبیعی تنفس، به قسمت دوم عمل جراحی که اصلاح ساختار ظاهری بینی با ایجاد تناسب در قسمت های مختلف بینی و صورت است، پردازد. در صورتی که اصلاح تیغه داخلی بینی صورت نگیرد، پس از عمل، بیمار با مشکلات تنفسی از راه بینی مواجه خواهد شد.

جراحی زیبایی بینی,جراحی بینی,جراحی پلاستیک بینی

جراحی بینی – جراحی زیبایی بینی

مشکل شایع دیگر داخل بینی، رشد بیش از حد شاخک های داخل بینی است. در هر فرد به طور طبیعی، در هر سمت بینی سه بر آمدگی استخوانی در داخل بینی وجود دارد که در فارسی شاخک و در اصطلاح پزشکی توربینیت بینی نامیده می شوند. هوای تنفسی در حین عبور از راه بینی، از لابلای این برآمدگی ها عبور کرده و اعمال مختلف بینی مانند تصفیه، مرطوب سازی و گرم کردن هوا بر روی آن انجام می شود. بنابر علل مختلف، ممکن است این شاخک های داخل بینی بیش از اندازه رشد کنند و موجب تنگ نمودن راه هوایی داخل بینی شوند.

در صورتی که رشد بیش از حد آنها با درمان های دارویی قابل معالجه نباشد و مشکلات تنفسی برای بیمار ایجاد نموده باشد، با روش های مختلف جراحی می توان از اندازه آنها کاست. در گذشته روش های جراحی شامل برداشتن تمام یا قسمت زیادی از این شاخک ها بوده است که این گونه اعمال جراحی با عوارض مختلفی همراه بوده است.

با پیشرفت های صورت گرفته در جراحی بینی، بدون برداشتن و یا دادن برش بر روی شاخک ها، کاهش حجم آنها با استفاده از روش های نوین امکان پذیر شده است. به عنوان مثال، با وارد کردن امواج رادیویی با فرکانس چند مگاهرتز به داخل شاخک ها، یا با وارد نمودن فیبرهای بسیار ظریف لیزری به داخل آنها، تغییرات بافتی در داخل بافت شاخک ها رخ می دهد که در درازمدت منجر به کوچک شدن آنها می شود.

مشکل شایع سوم که موجب اشکال در تنفس قبل و بعد از جراحی بینی می شود، وجود پولیپ های بینی است. پولیپ های بینی بافت های اضافی متورم و برخاسته از داخل سینوس ها هستند که کم کم رشد کرده و از مجرای سینوس وارد فضای بینی شده و راه تنفسی را مسدود می کنند.

در صورتی که بیماری برای جراحی زیبایی بینی مراجعه نماید ومبتلا به پولیپ بینی باشد، در ابتدا باید درمان پولیپ بینی برای او صورت گیرد و بعد جراحی پلاستیک بینی انجام شود چرا که انجام جراحی پلاستیک بینی در بیمارانی که مشکل پولیپ های بینی در آنان رفع نشده است موجب تشدید بیماری در آنها می شود.

با توجه به منشا اصلی پولیپ های بینی که از سینوس های اطراف بینی است، و نیز با توجه به این که اغلب این بیماران از سینوزیت مزمن زمینه ای نیز رنج می برند، درمان ریشه ای پولیپ های بینی بدون درمان سینوزیت مزمن امکان پذیر نیست.

از این رو است که درمان سینوزیت مزمن در این بیماران هم زمان با درمان پولیپ ها، از طریق جراحی اندوسکوپیک سینوس انجام می شود. با توجه به ظرافت و حساسیت بسیار زیاد عمل جراحی اندوسکوپیک سینوس که از دشوارترین جراحی ها در بدن از لحاظ تکنیک عمل می باشد، بهتر است در این بیماران، جراحی پلاستیک بینی در مرحله دیگری پس از درمان و بهبودی وضعیت سینوس ها صورت گیرد.
نتیجه این که از سه علت شایع مشکلات تنفسی در بیماران داوطلب جراحی پلاستیک بینی، دو علت آن، یعنی انحراف تیغه بینی و رشد بیش از اندازه شاخک های بینی، هم زمان با جراحی پلاستیک بینی قابل اصلاح اند. اما علت سوم که شامل پولیپ های بینی و سینوزیت مزمن است، بهتر است در مرحله جداگانه ای، پیش از انجام جراحی پلاستیک بینی، تحت درمان مناسب قرار گیرد.
دربعضی از افرادی که تحت جراحی پلاستیک بینی قرار گرفته اند، مشاهده می کنیم که نوک بینی از حالت طبیعی خارج شده و فرورفتگی های عمیقی بر روی آن ظاهر می شود ویا نوک بینی بیش ازحد بالا رفته است که ظاهری شبیه بینی خوکی پیدا می کند. علت ایجاد این پدیده چیست و چگونه باید از آن پیشگیری کرد و در صورت وقوع آیا درمان پذیر است؟

ظربف ترین قسمت بینی نوک آن است. نوک بینی ساختمان پیچیده ای مرکب از پوست، بافت همبندی و داربست غضروفی است. نسبت و میزان این بافت ها در افراد مختلف متفاوت است به گونه ای که در هر فرد با یک آناتومی مخصوص خود فرد در نوک بینی مواجه هستیم. این تفاوت ها، به همراه پیچیدگی های فرآیند های التیامی در بافت های نرم نوک بینی در گذر زمان، جراحی نوک بینی را به یکی از پر مجادله ترین مباحث جراحی پلاستیک بینی بدل ساخته است به طوری که نظرات و سلایق بسیار متفاوت جراحان در جراحی نوک بینی، بخش های مفصلی از کتاب های جراحی پلاستیک بینی را به خود اختصاص داده است.
دار بست غضروفی نوک بینی وظیفه حمایت و نگهداری پوست نوک بینی و باز بودن سوراخ های بینی را به عهده دارد. این داربست از یک جفت غضروف تشکیل شده است که به گونه ای مجاور هم واقع شده اند که در هر طرف اجازه ایجاد تونلی در زیر خود را می دهند. در جهت باریک کردن نوک بینی، قسمت هایی از غضروف نوک بینی برداشته می شو د تا حجم نوک بینی کاهش یابد. ممکن است کوچک نمودن نوک بینی با استفاده از نزدیک کردن غضروف سمت راست و چپ نوک بینی به کمک بخیه زدن دو غضروف به هم انجام شود.

در هر صورت درحین جراحی پلاستیک بینی باید دقت زیادی از جانب جراح اعمال شود تا حمایت ایجاد شده توسط این غضروف ها تضعیف نشود. برداشته شدن بیش از حد این غضروف ها در جراحی منجر به تورفتگی بیش از حد نوک بینی و ایجاد چاله های عمیق در دوطرف نوک بینی می شود.. اگر میزان برداشته شدن بافت از این هم بیشتر باشد، موجب افتادگی پره های بینی و بسته شدن سوراخ های بینی در هنگام دم می شود. از طرفی بر داشته شدن بیش ازاندازه این بافت ها موجب بالا رفتن بیش از حد نوک بینی و ایجاد نمای بینی خوکی شکل می شود.

بنابراین آنچه که در جراحی نوک بینی اهمیت دارد محافظه کاری کامل از جانب جراح و حفظ کامل حمایت غضروفی نوک بینی است. فرد داوطلب جراحی پلاستیک بینی باید با منطقی نمودن توقعات خود از میزان باریک شدن نوک بینی، دست جراح را در حفظ بیشتر غضروف های نوک بینی باز نگاهدارد.
در صورت وقوع چنین مشکلاتی، علاوه بر ظاهر نامتناسب بینی، تنفس از راه بینی نیز ممکن است دچار اختلال شود. بنابراین برخی از این افراد نیازمند اصلاح مشکلات ایجاد شده هستند. باید توجه داشت که اصلاح مشکلات بینی های عمل شده پیچیده تر از اعمال جراحی بار اول است زیرا در بسیاری از موارد برای جبران بافت های ازدست رفته باید پیوندهای غضروفی از مناطق دیگر تهیه شود. با انجام جراحی های ترمیمی معمولا به طور نسبی مشکلات ایجار شده قابل اصلاح اند.
آیا این مشکلات در بینی های گوشتی بیشتر است؟
بالا بردن نوک بینی در جراحی پلاستیک بینی: بینی های با پوست ضخیم ویا بافت چربی زیرپوستی زیاد معضلاتی را در جراحی نوک بینی ایجاد می کنند. ضخامت بیش از حد پوست مانع ظریف شدن نوک بینی می شود. ممکن است جراح با برداشتن بیش از حد غضروف ها سعی در جبران این نقیصه نماید ولی تجربیات درازمدت نشان داده است که برداشتن زیاد بافت های نوک بینی در این بینی ها احتمال عوارض نامطلوب را بیشتر می کند. بهتر است با تقویت حمایت داربست غضروفی بینی، شکل مناسب به نوک بینی داده شود.

بنابراین بسیاری از بینی های گوشتی در حقیقت به جای این که بافت زیاد داشته باشند، حمایت داربستی کم دارند و با افزودن این حمایت می توان تعادل بین بافت های نرم نوک بینی و داربست های حمایت کننده آن را فراهم کرد. دانش، تجربه و هنر جراح قادر است این تعادل و توازن ظریف را در جهت ایجاد نوک بینی طبیعی و با ثبات ایجاد نماید.
در جراحی پلاستیک بینی، بالا بردن نوک بینی به چه عواملی بستگی دارد؟
در بینی هایی که دچار افتادگی نوک بینی هستند، تصمیم گیری در مورد این که چه میزانی از بالا بردن نوک بینی به زیبایی چهره کمک می کند، باید بر اساس معیارهای زیبایی برای تناسب صورت باشد. اصل “یک سوم” یکی از معیارهای زیبایی است. یک سوم بالای صورت پیشانی است و یک سوم تحتانی از زیر بینی تا زیر چانه امتداد دارد. یک سوم میانی صورت فاصله بین ریشه بینی در بالا و قاعده بینی در پایین را در بر می گیرد. کوتاه نمودن طول بینی و بالا بردن نوک آن باید در حدی باشد که این نسبت ها را حفظ نماید.

در صورتی که بدون توجه به این نسبت ها اقدام به بالا بردن بیش از حد نوک بینی شود، اشکالات متعددی در تناسب صورت پدیدار خواهد شد که شامل بلندی لب بالا، کاهش نسبت بینی به طول صورت، و نمود بیش از حد بعضی از قسمت های صورت می شود.
حفظ ظاهر بینی طبیعی از نکات مهم دیگری است که در میزان بالا بردن نوک بینی باید مورد توجه قرار گیرد. در جراحی پلاستیک بینی همیشه این اصل باید مورد توجه قرار گیرد که یک بینی متناسب با سایر قسمت های صورت به مراتب زیبایی بیشتری را برای فرد به ارمغان می آورد تا یک بینی کوچک و نامتناسب. از این رو است که امروزه بیشتر متقاضیان جراحی پلاستیک بینی خواهان تغییرات طبیعی در بینی هستند.

در بینی هایی که افتادگی کمی دارند، میزان بالا بردن باید اندک باشد تا تغییرات ایجاد شده کاملا طبیعی به نظر آید. اصطلاحاتی مانند بینی عروسکی یا بینی سرسره ای مقبولیت خود را سال ها است که از دست داده اند چرا که این بینی ها از بعضی از الگوهای دهه ۱۹۶۰ اقتباس شده اند و در جامعه امروزی نوعی بینی تصنعی تلقی می شوند.
وضعیت لب ها و رابطه بینی و لب بالا از نکات مهم دیگر در تصمیم گیری برای بالا بردن نوک بینی است. لب بالای کوتاه و یا بلند در تناسب نهایی بینی در صورت تاثیرگذارند. افتادگی بینی روی لب بالا نه تنها ظاهر مسن تری به فرد میدهد، بلکه در حالات شدید ممکن است بر روند عبور هوای تنفسی از راه بینی نیز موثر باشد. در این بینی ها چرخش نوک بینی به بالا باید با تقویت پایه اسکلتی بینی همراه باشد تا از افت درازمدت بینی جلوگیری شود. این امر با قرار دادن ستون غضروفی در پایه بینی انجام می شود. در این صورت ظاهر جوان تر بینی با طبیعی بودن آن منطبق می شود.
از آنجا که بالا بردن بیش از اندازه نوک بینی مستلزم برداشت بیش از حد بافت های بینی است، در بسیاری از موارد، این پدیده با عواقب نامطلوب تنفسی همراه است. در این بیماران، پره های بینی در هنگام دم بر روی هم می افتند و مانع تنفس راحت در حین خواب می شوند.
با توجه به نکات ذکر شده، پارامترهای متعددی بر میزان و نحوه بالا بردن نوک بینی تاثیر می گذارند که در هر فرد با توجه به ویژگی های اختصاصی وی ارزیابی شده و بر اساس این داده ها بهترین رویکرد انتخاب می شود.
بسیاری از موارد، متقاضیان مسن جراحی پلاستیک بینی خواهان تغییراتی در دیگر قسمت های صورت در جهت رسیدن به ظاهری جوان ترند. بیشترین تقاضا بعد از اصلاح بینی، رفع چروک های دور چشم است. این کار با برداشتن پوست اضافه در پلک بالا انجام می شود. گاهی این دو عمل همزمان با هم انجام می شود.

جراحی زیبایی بینی,جراحی بینی,جراحی پلاستیک بینی

جراحی بینی – جراحی زیبایی بینی
اصطلاح بینی پینوکیویی چیست و اصلاح آن تا چه حد امکان پذیر است؟
بعضی از بینی ها بیش از حد از صفحه صورت برآمده شده اند. گاهی برای این نوع از بینی ها اصطلاح بینی پینوکیویی به کار می رود. خصوصیت بارز این بینی ها افزایش اندازه بینی از جلو به عقب در مقایسه با اندازه بینی از بالا به پایین است. این بینی ها باید با احتیاط و دقت زیادی تحت جراحی قرار گیرند زیرا کاهش بلندی بینی منجر به افزایش پهنای قاعده بینی می شود و باید با تمهیداتی این افزایش قاعده را جبران کرد.

به طور کلی جراحی زیبایی در بینی هایی که نیمه پایینی آنها برآمده تر است مشکل تر از جراحی در بینی هایی است که پشت استخوانی بلند دارند. با رعایت محافظه کاری در برداشتن بافت های بینی می توان از نتایج مطلوب زیبایی و تنفس در این بینی ها نیز بهره برد، مشروط بر این که بیماران توقع متناسبی برای جمع شدن بینی داشته باشند.
برداشته شدن بیش از حد غضروف های بینی در جراحی منجر به تورفتگی های بیش از حد در قسمت پایینی بینی و ایجاد چاله های عمیق در دوطرف نوک بینی می شود. این تورفتگی های ظاهری، در داخل بینی خود را به صورت برآمدگی هایی نشان می دهد که مانع از عبور جریان هوا از دریچه داخلی بینی می شود. اگر بیش از حد برداشته شدن غضروف های بینی در پایین ترین قسمت بینی باشد، موجب بسته شدن سوراخ های بینی در هنگام دم می شود. دراین حالت اشکال در دریچه خارجی بینی هم وجود دارد.
اختلال تنفسی ناشی از اختلال دریچه داخلی بینی از شایعترین عوارض تنفسی در بینی هایی است که بیش از حد کوچک شده اند.
بنابراین در روش های راینوپلاستی امروزه سعی بر این است که حتی الامکان ازبرداشتن بافت در ناحیه سوراخ های بینی احتراز شود. برگرداندن سوراخ های بینی به حالت قبل از عمل از مشکلترین اقدامات در راینوپلاستی و گاهی امکان ناپذیر است. پیشگیری همیشه بهتر از درمان است. هیچگاه از جراح خود درخواست نکنید که بینی را تابیشترین حد ممکن کوچک کند. داشتن بینی کمی بزرگتر ولی با تنفس بهتر بمراتب بر بینی بسیار کوچک و بدون عملکرد مناسب تنفسی ارجحیت دارد.
به طور کلی در عوارضی که ناشی از برداشتن بیش از حد بافت های بینی است، می بایست به صورتی مناسب این نقصان بافتی جبران شود. در این حالات ممکن است لازم شود که بافت هایی از قسمت های دیگر بینی و یا از قسمت های دیگر بدن برای جایگزینی مورد استفاده قرار گیرند. این بافت ها پیوند نامیده می شوند. پیوند هایی ارجحیت دارند که از خود هر فرد، در همان زمان برداشته شود و برای همان فرد مورد استفاده قرار گیرند.

به عنوان مثال در فردی که دچار بسته شدن دریچه داخلی بینی شده است می توان با افزودن پیوندهای غضروفی، تا حدی به باز شدن دریچه کمک نمود. در موارد تنگی خفیف تا متوسط دریچه داخلی بینی، این پیوندها از خود بینی قابل حصول است اما در موارد شدید ممکن است نیاز به برداشتن پیوند از غضروف دنده باشد.
در مورد کوچک شدن بیش از حد سوراخ های بینی موضوع قدری مشکلتر است. در مواردی که کمبود شدید پوست پره های بینی به علت بیش از حد برداشته شدن پره ها وجود داشته باشد، ممکن است لازم شود قسمتی از پوست گوش به عنوان پیوند مورد استفاده قرار گیرد.
مجددا تاکید می شود که اعمال جراحی برای اصلاح اشکالات پیش آمده در جریان اعمال جراحی قبلی به مراتب دشوارتر از اعمال جراحی بار اول است زیرا برداشتن بافت آسانتر از افزودن بافت آن هم در بینی است که یک بار بافت های آن برداشته شده است.

جراحی زیبایی بینی,جراحی بینی,جراحی پلاستیک بینی

جراحی بینی – جراحی زیبایی بینی

عمل جراحی پلاستیک بینی یک عمل جراحی اورژانس نیست، از طرفی مشکلترین جراحی پلاستیک در بدن جراحی پلاستیک بینی است چراکه با عضوی با عملکردهای حیاتی پیچیده سروکار داریم. بنابراین بیماران باید پس از بررسی های دقیق و تحقیق لازم و صرف وقت در مورد انتخاب جراح، احتمال پیش آمدن عوارض را به حداقل برسانند.
تنفس از طریق بینی برای سلامتی ما حائز اهمیت فوق العاده ای است. بینی فقط مجرایی برای عبور هوای استنشاقی نیست بلکه بینی ضمن عبور هوای استنشاقی آن را کاملاً تمیز، گرم و مرطوب می نماید. بدیهی است انسداد بینی فرد را از این امتیازات محروم می سازد.
توجه به دو ویژگی یعنی اهمیت تنفس از طریق بینی و تأثیر شگرف ظاهر بینی بر روی چهرۀ فرد بیانگر این است که جراح بینی باید علاوه بر برخورداری از دانش لازمه از تجربۀ کافی نیز برخوردار باشد به نحوی که بتواند بین حفظ عملکرد بینی و رسیدن به بینی زیباتر تعادل برقرار کند. به عبارت دیگر جراح با تجربه قبل از اینکه هر تغییری را بر روی ظاهر بینی اعمال کند در نظر خواهد گرفت که این تغییر باعث مختل شدن عملکرد بینی و انسداد بینی نشود.
در گذشته ای نه چندان دور جراحی پلاستیک بینی محدود به کوچک کردن و جمع کردن بینی بود و بینی ای مورد قبول بود که کوچک وسر بالا و قوس دار و اصطلاحاً عروسکی باشد امّـــا امروزه علم جراحی پلاستیک بینی نیز دستخوش تحولی شگرف شده است به نحوی که « رینوپلاستی تقویتی » در حال از رده خارج کردن « رینوپلاستی سنتی » است.
در رینوپلاستی تقویتی عمل جراحی فقط محدود به کوچک کردن بینی نیست بلکه در این روش جراح ضمن اینکه قسمت هایی از بینی را برداشته و کوچک می کند ممکن است قسمت های دیگری را تقویت کند تا نتیجۀ نهایی دماغی باشد که در حالیکه زیبا شده امّـــا به عملکرد اصلی آن که همان تنفس است آسیبی وارد نشده باشد. روشن است که چنین دماغی دیگر خیلی کوچک و سربالا نیست ونمای بینی ای که به طور افراطی عمل شده را نخواهد داشت.
با رعایت موارد فوق احتمال پیدایش عارضه بدنبال عمل جراحی بینی بسیار کاهش خواهد یافت. البته جراح با معاینه بینی می تواند پیش بینی کند که اگر یک بینی خاص تحت عمل جراحی قرار گیرد ممکن است دچار یک عارضۀ خاص شود. در این صورت جراح باید این مطلب را با متقاضی عمل در میان گذاشته و تلاش نماید نامبرده را از انجام این عمل منصرف نماید.

به طور کلی عوارض جراحی زیبایی بینی را می توانیم به دو گروه تقسیم نمائیم:
۱- آسیب دیدن عملکرد بینی یا انسداد تنفسی
۲- تغییرات نامطلوب ظاهر بینی
چنانچه بعد از عمل حفرۀ داخل بینی تنگ شود و تنفس از بینی برای بیمار سخت شود انتظار می رود که بیمار از علائمی مثل تنفس دهانی،خشک شدن گلو به هنگام خواب، تنفس صدادار و کاهش حس بویایی رنج ببرد.

علل انسداد تنفسی متعاقب عمل جراحی بینی عبارتند از:
۱- اصلاح نکردن انسدادهای مکانیکی در حین عمل جراحی. چنانچه از قبل از عمل بزرگی شاخک های بینی و یا انحراف تیغۀ بینی وجود داشته باشد جراح باید تلاش نماید این موانع به ظاهر مختصر را هم برطرف کند. با توجه به اینکه بینی با عمل جراحی معمولاً کوچک تر می شود چنانچه مانعی که از قبل وجود داشته و انسداد هم ایجاد نکرده را برطرف نکنیم وقتی بینی جمع تر شد این مانع به ظاهر بی اهمیت باعث انسداد مسیر تنفسی می شود.

۲- تورم مخاط داخل بینی . چنانچه بدلیل سینوزیت مزمن و یا آلرژی شدید مخاط داخل بینی متورم باشد ممکن است باعث انسداد تنفسی شود.

۳- چسبندگی های داخل بینی. اگر جراح داخل بینی را زیاد دستکاری نماید باعث زخمی شدن مخاط بینی می شود. اگر مخاط زخمی شده در مجاورت یکدیگر قرار گیرند به هنگام ترمیم به یکدیگر می چسبند و راه داخل بینی را تنگ می نمایند.

۴- تنگ کردن بیش از حد سوراخهای بینی.

۵- برداشتن بیش از اندازه از غضروف های نوک بینی. این امر منجر به تنگی مدخل بینی می شود.
تاکنون با علل انسداد بینی بعد از عمل جراحی آشنا شدیم امّــا اگر جراح بینی از تجربۀ کافی برخوردار نباشد علاوه بر مختل شدن عملکرد بینی این احتمال وجود دارد که ظاهر بینی فرم مطلوب و مورد نظر را پیدا نکند و به شکل نامطلوبی در آید.
این شکلهای نامطلوب و دلایل آن عبارتند از:
۱- غیر قرینه بودن سوراخهای بینی
شکل و اندازۀ سوراخهای بینی تحت تأثیر قسمت های مجاورش می باشد. بطوریکه وضعیت غضروف های نوک بینی، قسمت جلویی و پایینی تیغۀ بینی، اتصال بینی به لب بالا ونحوه و میزان برداشتن از سوراخهای بینی همه و همه روی شکل سوراخ بینی تأثیرگذارند. اگر به سوراخها ی بینی فردی که عمل نکرده بنگریم معمولاً دو سوراخ بینی دقیقاً عین هم نیستند امّـــا فردی که عمل می کند بعد از عمل انتظار دارد که سوراخها کاملاً قرینه باشند. جراح در طی عمل باید تلاش نماید که میزان غیر قرینگی را برطرف کرده و تا آنجا که ممکن است آنرا اصلاح نماید.

۲- کجی بینی
در مواردی که انحراف تیغۀ بینی شدید باشد معمولاً بر روی شکل ظاهری بینی هم تأثیر می گذارد و ظاهر بینی هم قرینه و صاف نیست. اصلاح کامل انحراف تیغۀ بینی از کجی ظاهری بعد از عمل جلوگیری می کند. اگر انحراف تیغۀ داخلی بینی قبل از عمل خفیف باشد و جراح آنرا در طی عمل زیبایی بینی اصلاح نکند این کجی به جا مانده علاوه بر آنکه ممکن است باعث انسداد بینی شود می تواند باعث کجی بعد از عمل بینی نیزشود.

۳- غیر طبیعی بودن بینی
اگر جراح به میزان زیادی از بافت های بینی بردارد نتیجۀ آن دماغی است که قوس زیادی دارد و اصطلاحاً سرسره ای است، زاویه زیادی دارد و اصطلاحاً خوکی است و در نمای رخ هم خیلی باریک است. روشن است که این بینی دیگر نمای نرمال و طبیعی را نداشته و ظاهری مصنوعی به فرد می دهد که مطلوب نیست. بنابراین جراح باید محتاط باشد و از ایجاد تغییرات زیادی که به بینی نمایی غیر طبیعی می دهد بپرهیزد

۴- منگنه ای شدن یا وجود فرو رفتگی هایی در دو طرف بینی
بروز این مشکل علاوه بر اینکه به ظاهر بینی نمای نامطلوبی می دهد باعث می شود قسمت فرو رفته مانعی در مسیر راه هوایی باشد و فرد دچار انسداد بینی شود. علت بروز این عارضه برداشتن بیش از حد از غضروف بینی است.

به طور طبیعی غضروفی که نوک بینی را تشکیل می دهد امتداد یافته و در لابه لای قسمتی از دیوارۀ خارجی سوراخ بینی قرار می گیرد. وجود این غضروف باعث می شود فشار منفی ای که به هنگام دم به قسمت های مختلف بینی وارد می شود نتواند پره های بینی را به داخل بکشد. در طی عمل جراحی معمولاً مقداری از این غضروف ها برداشته می شود تا نوک بینی جمع تر شود. اگر چنانچه بیش از مقدار لازم برداشته شود غضروف باقیمانده دیگر نمی تواند در مقابل فشار منفی هنگام دم مقاومت کند و به داخل کشیده می شود و سوراخ بینی تنگ شده و مسیر تنفسی با مشکل مواجه می شود.

۵-کاهش حس بویایی
پایانه های اعصاب بویایی در سقف حفرۀ داخل بینی قرار گرفته اند. این ناحیه در طی عمل زیبایی بینی معمولاً دستکاری نمی شود بنابراین احتمال آسیب دیدن حس بویایی بعد از عمل جراحی وجود ندارد مگر در دو حالت:
حالت اول: اینکه فردی که تحت عمل جراحی قرار گرفته است از قبل مبتلا به پولیپ وسیع و منتشر بینی بوده است و همزمان با عمل زیبایی تحت عمل پولیپکتومی نیز قرار گرفته باشد. با توجه به اینکه ممکن است پولیپ ها در قسمت نزدیک به سقف حفره بینی قرار گرفته باشند برداشتن آنها و دستکاری آن قسمت ممکن است منجر به آسیب دیدن پایانه های بویایی شود. اگر فردی مبتلا به پولیپ وسیع بینی باشد بهتر است که ابتدا در یک عمل مجزا پولیپ ها برداشته شوند و سپس با فاصلۀ چند ماه بعد تحت عمل زیبایی بینی قرار گیرند.

حالت دوم: اگر به دلایلی که قبلاً ذکر کرده ام فردی در اثر عمل زیبایی بینی به درجاتی دچار انسداد بینی شود به همان میزان نیز دچار کاهش حس بویایی می شود زیرا برای اینکه بتوانیم بویی را حس کنیم باید مولکولهای فرّار آن ماده بتوانند از طریق بینی خود را به پایانه های اعصاب بویایی برسانند. چنانچه بینی مسدود باشد این مولکولها قادر نیستند وارد بینی شوند تا بتوانند اعصاب بویایی را تحریک کنند.

  • سیما امیری
  • ۰
  • ۰

لیفتینگ صورت

جراحی لیفتینگ صورت چیست؟

در جراحی لیفتینگ صورت، با بالا کشیدن و سفت کردن بافت‌های افتاده پوست، جوانی صورت با ظاهر طبیعی‌تری به آن برگردانده می‌شود. اغلب گفته می‌شود که انجام یک لیفت صورت زمان را به عقب برمی‌گرداند و به بیمار کمک می‌کند تا شبیه به نسخه جوانتر خود شود. جراحی لیفتینگ صورت، با برداشتن پوست اضافی و افتاده، صاف کردن چروک‌های عمیق، و بالا بردن و کشیدن بافت‌های عمقی پوست، به بیماران کمک می‌کند تا نه تنها جوانتر دیده شوند بلکه ظاهر بهتری داشته باشند.

دلایل انجام جراحی لیفتینگ صورت

با بالا رفتن سن، پوست شروع به از دست دادن خاصیت ارتجاعی خود کرده و حجم بافت‌های صورت نیز تحلیل می‌رود. این امر، در نهایت منجر به افتادگی پوست اطراف فک، ایجاد چروک‌های عمیق و شل شدن پوست گردن می‌شود. هرچند که این وضعیت بخشی از فرایند طبیعی پیری است، اما بیمارانی که این علائم پیری باعث ناراحتی آن‌ها می‌شود می‌توانند از لیفتینگ صورت به طور مؤثری برای رفع آن‌ها استفاده کنند. اگر هر یک از شرایط زیر را دارید، لیفت صورت گزینه مناسبی برای شما است:

افتادگی پوست صورت و گردنتان باعث ناراحتی و خجالتتان شده
پیراهن یقه اسکی و دستمال گردن را نه از سر رغبت بلکه برای مخفی کردن چروک‌هایتان می‌پوشید.
وقتی تصویر خود را می‌بینید احساس می‌کنید صورتتان شما را خیلی پیرتر از آنکه حس می‌کنید نشان می‌دهد.
احساس می‌کنید که پیری چهره‌تان تأثیری منفی بر روابط کاری و شخصیتان گذاشته است.

با انجام لیفت صورت می‌توانید صاحب ظاهری شوید که خودِ سرزنده و با نشاطتان را بهتر منعکس می‌کند.
انواع لیفت صورت

جراحی لیفتینگ صورت متناسب با نیازهای شخصی بیمار انجام شده و جراح پلاستیک تکنیک‌های خود را بر همین اساس تنظیم کرده و مورد استفاده قرار می‌دهد.
مینی لیفت صورت

اغلب، بیمارانی که دچار افتادگی خفیف پوست صورت و اطراف فک‌ها هستند، کاندیداهای مناسبی برای مینی لیفتینگ صورت می‌باشند. این یک تکنیک کم تهاجمی‌تر است که به جراح زیبایی امکان می‌دهد بافت‌های عمقی پوست را با استفاده از برش‌های کوتاه‌تری، که عموماً در امتداد خط رویش موی بالا گوش‌ها و/یا در چین‌های طبیعی اطراف گوش ایجاد می‌شوند، کشیده و سفت کند. بافت‌های ساختاری اطراف گونه‌ها، از طریق این برش‌ها بالا کشیده شده و سفت می‌شوند تا به این وسیله افتادگی پوست اطراف فک اصلاح شده، زاویه فکی بهبود یافته، خستگی ظاهری چهره رفع شود و جوانی چهره به آن برگردد.

بسته به مورد می‌توان مینی لیفتینگ صورت را با استفاده از بی‌حسی موضعی و آرام‌بخشی یا بیهوشی عمومی انجام داد؛ جراح زیبایی بهترین گزینه را با توجه به نیازهای شخصی بیمار توصیه خواهد کرد. با استفاده از مینی لیفتینگ صورت می‌توان نشانه‌های ناخوشایند پیری را قبل از شدت گرفتن مهار کرده و نیاز به جراحی‌های گسترده‌تر را سال‌ها به تعویق انداخت.
لیفتینگ صورت استاندارد

لیفتینگ صورت استاندارد یا «سنتی» موارد متوسط تا پیشرفته پیری میانه صورت و گردن را به طور کاملی درمان می‌کند. اگرچه در اینجا جراحی گسترده‌تر از مینی لیفت بوده و در نتیجه به زمان بیشتری برای بهبودی نیاز، در عوض نتیجه به دست آمده نیز قابل‌توجه‌تر است. جراح پلاستیک می‌تواند، از طریق برش‌هایی که از پشت خط رویش موی گیجگاه شروع شده و در ادامه از جلوی گوش عبور می‌کنند (در چین طبیعی این ناحیه مخفی می‌شوند) بافت‌های عمقی‌تر زیر پوست را جابجا کرده و با برداشتن پوست اضافی چین‌ها را صاف کند، افتادگی پوست زیر چانه و اطراف فک را حذف کند و جوانی طبیعی چهره و گردن را به آن‌ها برگرداند.
جراحی لیفتینگ صورت چگونه انجام می‌شود؟

نوع دقیق تکنیکی که دکتر جعفری‌پور در جراحی لیفتینگ صورت استفاده می‌کند به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله هدف بیمار از درمان و آناتومی او، میزان گستردگی لیفت صورت (مینی یا استاندارد) و اینکه آیا این عمل تنها یا همزمان با درمان دیگری صورت می‌گیرد.

عموماً لیفتینگ صورت با استفاده از بیهوشی عمومی انجام می‌شود، اگرچه در برخی جراحی‌های محدودتر می‌توان از بی‌حسی موضعی با آرام‌بخشی استفاده کرد.

بعد از ایجاد برش‌های اولیه، پوست از بافت همبند و عضلات زیر آن جدا می‌شود. این کار به جراح امکان می‌دهد تا بافت‌های عمقی‌تر صورت را جابجا کند، افتادگی پوست اطراف فک را رفع کرده و تکیه‌گاه محکم‌تری برای پوست ایجاد کند. سپس، پوست اضافی برداشته شده و پوست باقیمانده به آرامی روی بافت‌های جوانسازی شده صورت قرار داده می‌شود، تا صورت، بدون اینکه پوست آن بیش از حد کشیده و سفت شود، فرمی صاف‌تر و جوان‌تر به خود بگیرد.
آیا لیفتینگ صورت می‌تواند پلک‌ها را نیز بهبود دهد؟

گاهی اوقات، افراد از عبارت لیفت صورت برای اشاره به هرگونه عمل جوانسازی صورت استفاده می‌کنند، و بر همین اساس، بسیاری گمان می‌کنند که لیفتینگ صورت شامل جراحی تمامی صورت (چشم‌ها، ابرو، گونه‌ها و چانه) می‌شود. البته، این موضوع قابل درک است، زیرا چشم‌ها و پیشانی نیز بخش‌هایی از صورت هستند.

با این حال، در جراحی لیفتینگ صورت تنها روی دو سوم پایینی صورت (گونه‌ها و زاویه فکی) کار می‌شود.

دلیل این امر چیست؟ این موضوع تا حد زیادی به تنوع آناتومی مربوط می‌شود. پوست، عضلات و سایر بافت‌های موجود در امتداد ابروها و اطراف پلک‌ها بسیار متفاوت بوده و انجام جراحی زیبایی روی هر یک از این نواحی نیازمند بهره‌گیری از مجموعه تکنیک‌هایی کاملاً متفاوت از تکنیک‌های مورد استفاده در لیفت صورت است.

در بسیاری از موارد بیماران لیفت پلک، لیفت ابرو یا لیفت گردن را همزمان با لیفت صورت انجام می‌دهند، که البته در چنین مواردی، جراح پلاستیک در واقع دو جراحی متفاوت در یک عمل واحد انجام می‌دهد. همچنین، بیمارانی که تنها می‌خواهند پیری اطراف چشم‌ها یا گردن را رفع کنند، عموماً می‌توانند تنها با یک لیفت پلک یا لیفت گردن، و نه لیفت صورت، به هدفشان برسند.
زندگی بعد از لیفتینگ صورت

اگرچه لیفت صورت عمل جراحی پیچیده‌ای است که به مهارت خاصی در زمینه جراحی نیازمند است اما برای اکثر بیماران فرایند بهبودی از آن به طور شگفت‌انگیزی سریع است. معمولاً، بیماران لیفتینگ صورت استاندار می‌توانند بعد از حدود ۲ هفته به فعالیت‌های عادیشان برگردند (برای ورزش‌های سنگین باید حدود ۴ هفته صبر کرد)، و طبیعتاً این دوره برای مینی لیفتینگ صورت کوتاه‌تر است. از آنجا روند بهبودی هر بیمار کمی متفاوت از دیگران است، جراح زیبایی به هر بیمار دستورالعمل‌های دقیق و تقریباً متفاوتی برای مراقبت‌های بعد از درمان و بازگشت به فعالیت‌های عادی می‌دهد.
نتایج

یکی از دغدغه‌های اصلی بیماران بعد از لیفتینگ صورت این است که بعد از چه مدت می‌توانند در انظار ظاهر شوند، که البته این موضوع قابل درک است (زیرا در اینجا نمی‌توان مانند جراحی‌های سینه یا بدن، محل درمان را با لباس پوشاند).

کبودی و ورم بعد از لیفت صورت یک امر طبیعی بوده و حدوداً دو روز بعد از جراحی به اوج خود می‌رسد. پس از آن، کبودی و ورم به تدریج کاهش می‌یابد، طوری که بعد از ۱۰ تا ۱۴ روز به سختی قابل مشاهده خواهند بود. حتی با این حال نیز بسیاری از بیماران، بعد از حدود یک هفته از جراحیشان تمایلی به بیرون رفتن از خانه ندارند. جراح زیبایی به شما خواهد گفت که چه موقع می‌توانید از آرایش پوششی استفاده کنید.

در همان حال که به تدریج در حال برگشتن به فعالیت‌های روزمره‌تان هستید، می‌بایست از صورتتان نیز در برابر آفتاب محافظت کنید. تا چند هفته بعد از جراحی، پوستتان نسبت به آفتاب سوختگی حساس‌تر خواهد بود، به علاوه دور ماندن از آفتاب به محو شدن هر چه بیشتر اسکارها کمک می‌کند. همیشه از کلاهی با لبه پهن و کرم‌های ضدآفتاب استفاده کنید.
  • سیما امیری
  • ۰
  • ۰

عمل جراحی لب

لب‌های برجسته و گوشتالو غالباً نشانه سلامتی، زیبایی و جوانی به شمار می‌آید. خبر خوش ما برای اشخاصی که از بدو تولد لب‌های‌شان نازک بوده یا لب‌های‌شان در اثر فرایند طبیعی پا به سن گذاشتن باریک شده است، این است که روش‌های بسیاری برای زیباتر کردن لب وجود دارد. پروتز لب ، لیفت لب و دیگر عمل‌های جراحی روش‌هایی با ماندگاری اثر طولانی‌تر هستند.

بینی

روش انجام عمل زیبایی لب

روش‌های متعددی برای داشتن لب‌هایی زیبا وجود دارد. جراح روش مناسب را غالباً با توجه به اهداف زیبایی‌شناختی بیمار و زمان‌بندی دوران بهبود انتخاب می‌کند؛ گاهی لازم است دو یا چند عمل برای رسیدن به نتیجه دلخواه انجام شود.
پیوند یا گرافت پوستی

عمل جراحی زیبایی لب روش دائمی حجیم کردن لب محسوب می‌شود. جراح در ابتدا برش‌هایی را داخل دهان ایجاد می‌کند و لب‌ها را جلو می‌کشد، سپس گرافت پوستی ـ چربی گرفته شده از لایه‌های عمیق‌تر پوست را برای برجسته کردن لب زیر غشا مخاطی قرار می‌دهد.
بهبود ورمیلیون (قیطان لب)

در این عمل برشی در امتداد حاشیه بخش رنگی لب‌ها به گونه‌ای ایجاد می‌شود که بتوان باریکه‌ای از پوست خارج این حاشیه را برداشت و سپس بخش رنگی را برای افزایش ناحیه لب کشید.
پروتز لب

پروتز لب را می‌توان داخل برش‌های بسیار کوچک ایجاد شده داخل گوشه‌های دهان قرار داد. جراح از پروتزهای گوناگون سنتزی یا طبیعی موجود بهترین گونه را با توجه به شرایط بیمار انتخاب می‌کند.
لیفت لب

برداشتن پوست اضافی و رو به بالا کشیدن لب‌ها (لیفت لب) برای افرادی مفید است که از شل شدن یا افتادگی پوست یا رو به پایین متمایل شدن دهان ناراحت هستند. برای افزایش حجم لب بالا، برشی زیر بینی ایجاد می‌شود و پوست به منظور رو به بالا کشیدن لب کوتاه می‌شود. دیگر روش‌های جراحی لیفت لب باعث کوتاه شدن لب بالا و بیشتر مشخص شدن دندان‌ها می‌شود. برای از بین بردن حالت افتادگی دهان، برش‌های کوچکی در کنار دهان ایجاد و پوست اضافی برداشته می‌شود، سپس بخیه‌های بسیار ظریفی زده می‌شود که پس از ۴ تا ۵ روز کشیده می‌شود.
جراحی زیبایی لب

عمل زیبایی لب را می‌توان در بیمارستان، مطب مجهز پزشک یا مرکز جراحی سرپایی معتبر انجام داد. اکثر عمل‌ها حداقل ۳۰ دقیقه تا ۲ ساعت زمان می‌برد.
• بیمار برای راحت بودن در طول عمل، داروهای آرام بخش دریافت می‌کند.
• عمل جراحی زیبایی لب معمولاً تحت بی‌حسی عمومی انجام می‌شود، اگرچه در برخی موارد بی‌حسی موضعی یا دریافت داروی آرام بخش از طریق سرم پیشنهاد می‌شود.
• جراح برنامه جراحی را طبق روال تعیین شده پیش از عمل ادامه می‌دهد.
• در صورت انتخاب کردن تزریق چربی، لیپوساکشن باید برای تخلیه چربی مناسب قابل تزریق در لب‌ها انجام شود.
• بیمار پس از اتمام عمل به بخش ریکاوری منتقل می‌شود و در آنجا تحت نظر قرار می‌گیرد. در بعضی از جراحی‌ها بخیه نیز زده می‌شود.
بیمار پس از مدت کوتاهی تحت نظر بودن مرخص می‌شود، مگر آن که جراح پلاستیک برنامه‌های دیگری را برای دوران بهبود پس از جراحی در نظر گرفته باشد.

برداشتن سیلیکون های تزریق شده و تخلیه ژل لب نیز مانند جراحی کوچک کردن لب می باشد با این تفاوت که سیلیکون های آزاد و بافت اسکار نیز ممکن است در طول عمل برداشته شوند. محل برش با بخیه های موقت بسته می شود تا نتیجه ی عمل مورد ارزیابی قرار بگیرد و در صورت لزوم بافت بیشتری برداشته شود. پس از اینکه ظاهر رضایت بخش حاصل شد، برش های ایجاد شده بطور کامل بخیه زده می شوند.
اقدامات پیش از جراحی زیبایی لب

جراح پیش از عمل از شما می‌خواهد تا:

• استعمال دخانیات را حداقل ۶ هفته قبل از جراحی متوقف کنید تا فرایند التیام بهتر انجام شود.
• از مصرف آسپرین، داروهای ضدالتهابی خاص و بعضی داروهای گیاهی تشدید کننده خونریزی خودداری کنید.
• صرف نظر از نوع جراحی آتی، رساندن آب کافی به بدن قبل و بعد از جراحی برای داشتن دوران بهبودی ایمن بسیار مهم است.
پیش از عمل از یکی از نزدیکان بخواهید تا شما را پس از جراحی به خانه برساند و دست کم شب نخست پس از جراحی را در کنارتان باشد.
اقدامات پس از جراحی زیبایی لب

پس از جراحی لب به مدت یک تا دو روز با کبودی و ورم و ناراحتی ملایم تا متوسط مواجه خواهید شد. با قرار دادن کمپرس سرد بر روی ناحیه عمل شده می‌توانید ورم، کبودی و درد را کاهش دهید. به مدت یک تا دو روز باید رژیم غذایی خود را به مایعات محدود کنید. به احتمال زیاد همان روز جراحی می‌توانید حرکت کنید، اما باید فعالیت‌های خود را محدود کنید.
جلسه مشاوره اولیه

در طول جلسه مشاوره اولیه این فرصت را دارید تا با جراح در مورد نتایج دلخواه خود صحبت کنید. جراح نیز در این جلسه وضعیت لب را بررسی می‌کند. نکته مهم صادق بودن بیمار با پزشک و آمادگی برای ارائه پاسخ‌های صحیح و کامل به پرسش‌های زیر است:

• آیا از ابتلا به بیماری خاصی رنج می‌برید یا به داروهای معینی حساسیت دارید؟ آیا تحت درمان قرار دارید؟
• آیا پیش از این تحت عمل جراحی قرار گرفته‌اید؟
• در حال حاضر چه داروها، ویتامین‌ها و مکمل‌های گیاهی‌ای مصرف می‌کنید؟
• آیا نوشیدنی‌های الکلی، دخانیات و مواد مخدر مصرف می‌کنید؟
• آیا سابقه انجام عمل‌های غیرجراحی یا غیرتهاجمی زیبایی دارید؟
• انتظار شما از این جراحی چیست؟ انگیزه اصلی شما از انجام این عمل جراحی چیست؟

جراح احتمالاً اقدام‌های زیر را نیز انجام خواهد داد:

• از شما می‌خواهد تا به آینه نگاه کنید و تغییر دقیق مورد نظرتان را نشان دهید.
• عکس‌هایی را برای ثبت در پرونده پزشکی می‌گیرد، صورت را ارزیابی و اندازه‌گیری می‌کند و به کمک نرم افزارهای تصویری کامپیوتری نتیجه احتمالی عمل را به شما نشان می‌دهد.
• وضعیت سلامت شما، بیماری‌های کنونی یا پیشین یا عامل‌های خطر، را بررسی می‌کند.
• خاصیت ارتجاعی پوست را می‌سنجد.
• روش‌های موجود را توضیح می‌دهد و دوره درمانی پیشنهادی خود را مطرح می‌کند.
• شما را از نتایج احتمالی، از جمله عوارض بالقوه یا خطرهای احتمالی آگاه می‌کند.
• در مورد نوع بی‌حسی پیشنهادی با شما صحبت می‌کند.
متقاضی مناسب جراحی زیبایی لب

در ادامه به چند دلیل متداول برای روی آوردن به جراحی زیبایی لب اشاره می‌کنیم:

• برجسته کردن لب‌های باریک یا پرتر کردن لب‌ها. اگر لب بالایی یا هر دو لب شما هنگام لبخند زدن ناپدید می‌شود، حجیم کردن لب می‌تواند به زیبایی چهره شما بیافزاید.
• با بهره‌گیری از بعضی روش‌ها می‌توان حالت ناهمواری لب‌ها، شکل دهان و حالت نمایان شدن لثه‌ها هنگام خندیدن را اصلاح کرد.
• از سوی دیگر اگر لب‌ها بسیار بزرگ باشد یا با دیگر اجزا چهره تناسب نداشته باشد، با جراحی پلاستیک می‌توان لب‌ها را کوچک‌تر کرد.
چنانچه وضعیت جسمی‌تان مساعد است، نسبت به انجام عمل خوش‌بین هستید و انتظارهایی واقع بینانه دارید، نامزد ایده‌آل این جراحی به شمار می‌روید.

  • سیما امیری
  • ۰
  • ۰

جراحی گونه

برجسته کردن گونه ها با جراحی پلاستیک یا تزریق ژل؟

گونه

برجسته کردن گونه ها:نتایج پژوهشهای

دانشمندان نشان می دهد، چانه و گونه های برجسته یکی از معیارهای زیبایی صورت هستند و به صورت طبیعی قوس‌ گونه‌ای که بخشی از استخوان گونه است، موجب برجستگی گونه ها میشود در حقیقت کسانی‌ که گونه های برجسته دارند، به صورت ارثی، اسکلت صورتشان به این شکل فرم گرفته است در بعضی افراد استخوان‌های گونه به میزان کافی رشد نکرده و بنابراین گونه های پهن و بی‌حالتی دارند. برجسته‌سازی گونه، این روزها طرفداران زیادی پیدا کرده است و روش های متفاوتی مانند: تزریق ژل و چربی، گذاشتن پروتز در گونه برای زیباتر کردن صورت وجود دارند ولی پیش از اینکه گوشی تلفن را بردارید و برای معاینه و جراحی پلاستیک وقت بگیرید، بد نیست ژل های تزریقی و پروتزهای زیبایی صورت را بیشتر بشناسید:

گونه های ژله ای:

اصولا ژل هایی که برای برجسته‌ سازی و جوان کردن صورت استفاده میشوند یا موقتی هستند یا دائم ژل های دائمی چون از مواد پلیمر یا پلاستیک تشکیل شده‌اند، به وسیله پوست جذب نمیشوند و برای همیشه در محل باقی میمانند بنابراین بسیار مضر هستند اما ژل های موقتی که هیالورونیک اسید نام دارند، به وسیله پوست جذب میشوند و نسبت به نوع اول عارضه کمتری دارند.

بسیاری از متخصصان جراحی پلاستیک تزریق را رد میکنند به این دلیل که این روزها بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکایی به عوارض آن پی برده‌اند و دیگر تزریق ژل را توصیه نمیکنند ژل ها معمولا در محل تزریق شده باقی نمی مانند بلکه حرکت میکنند و به جاهای دیگر صورت میروند مثلا ژل هایی که برای برجسته‌ سازی گونه در این محل تزریق شده‌اند، میتوانند حرکت کنند و از زیر گلو خارج شوند ۶ ماه تا ۳ سال بعد از تزریق، عوارض تزریق ژل شروع میشوند این عوارض شامل تورم، کبودی، التهاب سلولی و آبسه در محل تزریق میشود در برخی موارد، گونه برجسته شده، برجستگی متقارن خود را پس از مدتی از دست داده، تغییر شکل میدهد متاسفانه درمان مشخصی برای این بدشکلی‌ها وجود ندارد و هرگز هم به حالت عادی باز نمیگردند مشکل اینجاست که تزریق ژل در ابتدا خوب و سریع جواب میدهد اما عوارضش پس از مدتی بروز میکند بیرون آوردن این ژل های حرکت کرده، نیز کار بسیار دشواری است به این دلیل که این ژل ها دارای پوشش واحدی نیستند که در یک جایگاه تزریق شوند و همان جا باقی بمانند، بلکه لابه‌لای نسوج مختلف پخش میشوند و عفونت‌های شدیدی ایجاد میکنند که می تواند به شکل چرک، پوست را سوراخ کند و بیرون بریزد.

اگر ژل به اشتباه در مجاورت اعصاب صورت تزریق شود، به فلج شدن بخشی از چهره منجر میشود برخی افراد به این ژل ها حساسیت دارند و در اثر تزریق یک‌باره ژل، دچار حساسیت حاد تنفسی شده و تا پای مرگ پیش میروند متاسفانه این ژل ها بسیار سهل‌الوصولند و شما خودتان میتوانید ژل را به همراه سرنگ تزریق آن از شرکت وارد کننده‌اش بخرید و به هر کسی که دلتان خواست بدهید تا برایتان تزریق کند توجه کنید همیشه برای جراحی‌های پلاستیک عوارضی وجود دارد ولی اگر تصمیم دارید یکی از جراحی‌های پلاستیک را روی صورتتان انجام دهید، باید مطمئن شوید فواید آن از مضراتش بیشتر است که این موضوع درباره تزریق ژل کاملا برعکس است، ژل یک ماده بسیار جدید در بازار ایران است و چند سالی است که از این ماده در زیباسازی صورت استفاده میشود، هنوز تحقیقات کافی در این زمینه صورت نگرفته و مدت زمان پیگیری بیمارانی‌که این ژل را برای برجسته سازی‌گونه تزریق کرده‌اند، هنوز کافی نیست، به زبان دیگر ژل ها هنوز جواب خود را پس نداده‌اند.

گونه های مصنوعی:

توصیه اغلب جراحان پلاستیک این است که اگرخانم‌ها تمایل به برجسته سازی گونه دارند، به جای ژل، پروتزهای گونه را انتخاب کنند پروتز را از ماده‌ای به نام سیلیکون میسازند بر اساس تحقیقات انجام شده، سیلیکون‌ها ضرر عمده‌ای برای بدن ندارند و سال‌ها بدون عارضه در محل باقی میمانند و در حجم‌های مختلف ساخته میشوند.

چند سال پیش عارضه‌ای برای پروتزهای سیلیکونی در جوامع پزشکی مطرح شد مبنی بر این‌که مواد داخل آنها به مرور به بیرون نشت کرده و در مفاصل رسوب میکند و به همین دلیل سازمان غذا و داروی آمریکا استفاده از این پروتزها را ممنوع اعلام کرد دکتر عشایری، متخصص جراحی پلاستیک و دانشیار دانشگاه علوم پزشکی ایران درباره این عارضه میگوید: تحقیقات بعدی نشان داد که درد مفاصل این بیماران ارتباطی با مواد موجود در این پروتزها ندارد و پس از آن کارخانه‌های سازنده این پروتزها جدار پروتزها را ضخیم‌تر و قدرت چسبندگی ماده تشکیل دهنده آنها را بیشتر کردند برخی از کارخانه‌های سازنده، فضای داخلی پروتزها را از سرم پر کردند و درحال حاضر این نوع پروتزها، مطلوب‌ترین و کم‌عارضه‌ترین نمونه بدست آمده است.

برای گذاشتن پروتزهای گونه‌ای شما میتوانید بیهوشی کامل و یا موضعی را انتخاب کنید مدت این جراحی نیم ساعت طول میکشد در طول عمل برش کوچکی از داخل دهان در حد فاصل لثه فوقانی و گونه داده میشود و نسج نرم‌گونه کنار زده میشود به این شکل حفره‌ای ایجاد می شود که پروتز درون این حفره و درست روی استخوان قرار گیرد سپس برش با نخ قابل جذب دوخته میشود در این روش برشی روی پوست صورت داده نمیشود تا بعد از عمل جای آن روی صورت باقی بماند لازم است بعد از عمل جراحی از آنتی بیوتیک استفاده کنید و دهانتان را با دهان‌شویه شست‌وشو دهید.

تزریق چربی، خوب یا بد…؟

روش دیگر برجسته‌سازی گونه، تزریق چربی زیرپوست گونه است این چربی‌ از بدن خود شما به دست می آید معمولا چربی اضافی در ناحیه شکم و ران انباشته میشود در این روش چربی را از بخشی از بدن استخراج کرده و شست‌وشو داده و در گونه تزریق میکنند دکتر عشایری معتقد است این روش برای برجسته‌سازی گونه و سینه مناسب‌ترین روش است اما تصور نکنید تزریق چربی کاملا بدون عارضه است چربی در طول ۳ ماه پس از تزریق در محل جدید، ۳۰-۴۰درصد حجم خودش، آب جذب میکند و بدتر از آن، این‌که جذب چربی در تمام سطوح یکسان نیست، به طوری‌که اگر چربی را به دو طرف صورتتان تزریق کنید پس از مدتی به صورت غیریکنواخت آب جذب کرده و صورت ممکن است بی تناسب شود.

  • سیما امیری
  • ۰
  • ۰
لیپوساکشن

لیپوساکشن که با اسامی لیپوپلاستی ( « تغییر شکل چربی») یا ساکشن لیپکتومی ( برداشت چربی با کمک ساکشن) نیز شناخته می شود یک عمل جراحی زیبایی است که چربی را از قسمتهای متفاوتی از بدن بر می دارد.

نواحی که بر روی آنها عمل انجام می شود عبارتند از شکم، رانها، باسن، گردن، دست ها و جاهای دیگری از بدن. چربی معمولا” از طریق یک کانول یا آسپیراتور برداشته می شود.

اگر چه فعالیت بدنی و رژیم غذایی برای از دست دادن وزن و چربی های اضافی مفید می باشد ولی بعضی از رسوبات چربی ممکن است به این تلاشها پاسخ ندهند. در اینگونه موارد استفاده از لیپوساکشن می تواند یک انتخاب باشد.

لیپوساکشن یک جایگزین بدون زحمت برای فعالیت و رژیم غذایی نیست. این کار نوعی شکل دادن به بدن است و نه یک روش کاهش وزن. میزان چربی برداشت شده بسته به پزشک، روش جراحی و بیمار متفاوت است ولی میزان میانگین آن معمولا” کمتر از ۱۰ پوند ( ۵ کیلوگرم ) است.

عوامل متعددی وجود دارند که میزان چربی را که در یک جلسه می توان با اطمینان برداشت کرد، محدود می نمایند.
ولی در نهایت پزشک و بیمار تصمیم می گیرند . برداشت زیاد چربی عواقب منفی بدنبال دارد. در افرادی که بیش از حد ساکشن می شوند در پوست برجستگی ها و یا دندانه های غیر طبیعی ممکن است دیده شود.

گزارش هایی در مورد افرادی که ۵۰ پوند ( ۷/۲۲ کیلوگرم) چربی از بدنشان برداشت شده اغراق آمیز است. در عین حال ، امکان شکل دادن با لیپوساکشن می تواند کاهش وزن ظاهری که ایجاد می کند بیشتر از میزان چربی واقعی برداشت شده از بدن باشد . این عمل تحت بیهوشی عمومی یا لوکال قابل انجام است. بی خطر بودن تکنیک به میزان بافت برداشت شده، انتخاب بیهوشی و سلامت عمومی بیمار دارد.

انتخاب بیمار
هر فردی کاندید مناسبی برای لیپوساکشن نمی باشد . همانطور که قبلا” ذکر شد، این عمل جایگزین مناسبی برای رژیم غذایی یا تحرک بدنی نیست . یک کاندید مناسب باید :
• بیشتر از ۱۸ سال سن داشته باشد.
• از سلامت عمومی بهره مند باشد .
• رژیم غذایی و فعالیت بدنی را بکار برده باشد ولی ۱۰ تا ۱۵ پوند آخر اضافه وزن در بعضی از قسمتهای ذخیره ای بدن باقی مانده باشد.
دیابت ، عفونت و مشکلات قلبی عروقی معمولا” فرد را فاقد صلاحیت برای انجام این عمل می گردانند.
در افراد مسن، پوست الاستیسیته کمتری دارد، بنابراین معمولا” به سادگی در اطراف شکل جدید سفت نمی شود. در این موارد علاوه بر لیپوساکشن, عمل های دیگری نیز باید انجام گردد.

آماده سازی بیمار
• هیچ نوع آنتی کوگوالانی در طی دو هفته قبل از عمل مصرف نشده باشد
• اگر نیاز به بیهوشی عمومی باشد و جراحی در صبح انجام گیرد، بیمار باید از شب قبل ناشتا باشد. در صورت استفاده از بی حسی لوکال نیازی به ناشتا بودن نیست.
• از حدود دوماه قبل از عمل سیگار کشیدن باید ممنوع گردد. سیگار کشیدن با گردش خون تداخل دارد و ممکن است ریسک ایجاد لخته خون را افزایش دهد.

عمل
در تمام روشهای لیپوساکشن موارد خاصی است که باید مد نظر قرار گیرند:
• قبل از عمل بیمار و جراح در مورد اینکه چه نواحی تحت درمان قرار گیرند و چه نتیجه ای مورد انتظار خواهد بود صحبت نموده و به توافق رسیده باشند.
• در روز عمل برگ رضایت عمل تکمیل شود.
• حدود یک ساعت قبل از عمل آنتی بیوتیک داده شود.
• نواحی مورد عمل در حالیکه بیمار در حالت ایستاده قرار دارد، بر روی بدن مشخص گردند.
• بعضی اوقات از نواحی که قراراست عمل شوند عکس می گیرند تا بیمار عکس های قبل و بعد از عمل را داشته باشد.
• در اطاق عمل از محلولهای استریل کننده نظیر بتادین استفاده شود.
• بی حسی موضعی تزریق می شود و بیمار می تواند آرام بخش خوراکی یا وریدی دریافت نماید.
• برشها کوچک و در حد ۳/۱ تا ۴/۱ اینچ هستند.
• بیمار IV Line داشته باشد زیرا همراه با چربی مایع نیز از دست خواهد رفت وتعادل بدن باید برقرار بماند.
• بیمار تحت مانیتورینگ باشد تا فشارخون، ضربان قلب وسطح اکسیژن خون تحت کنترل باشد.
• بیمار به خاطر حرکت کانولا فقط احساس خراشیده شدن و مالش خواهد داشت.
• معمولا” بیمار همان روز می تواند بلند شود، راه رفته و به منزل برود، البته در صورتیکه بیهوشی عمومی نگرفته باشد.

بهبود
• پس از عمل، تا زمانی که درناژ متوقف شود که بسته به محل حدود چندین روز تا ۲ الی ۴ هفته طول می کشد، بیمار باید از لباس چسب یا بانداژ فشاری استفاده کند.
• هر یک تا دو روز باید بانداژ تعویض شود.
• درن ها و بخیه ها پس از ۵ تا ۱۰ روز یا هر زما نیکه درناژ تخلیه شود باید برداشته شوند.
• درد با داروهای مسکن معمول کنترل می شود.
• تورم بعد از دو هفته تا دو ماه فروکش می کند.
• خونمردگی ها بعد از چند روز تا دو هفته پاک می شوند.
• بی حسی ممکن است چندین هفته ادامه یابد.
• بعد از چند روز تا چند هفته بسته به نوع عمل می توان فعالیت را شروع نمود.
نتیجه نهایی یک تا شش ماه پس از جراحی مشخص می گردد، پس از چند روز تا چند هفته که تورم برطرف شود بیمار تغییرات قابل توجهی را خواهد دید.

عوارض جانبی
عارضه جانبی ( Side Effect ) بر خلاف کمپلیکاسیون از جهت پزشکی یک مشکل جزئی و خفیف است، هر چند که می تواند ناراحت کننده و حتی دردناک باشند.
• خونمردگی : می تواند در کوتاه مدت دردناک باشد و طی کمتر از چند هفته محو می شود.
• تورم : طی یک تا دو ماه به تدریج از بین می رود.
• اسکار : بسته به نوع خاص عمل اندازه آن فرق می کند و باید طی چند هفته از بین برود. باقی ماندن اسکار یک مسئله شخصی است و تا حدی به وراثت فرد بر می گردد. در بعضی افراد، بهبود اسکار ممکن است یک سال به طول انجامد.
• درد : درد گذراست و با داروهای مسکن معمولی بهبود می یابد.
• بی حسی : گاهی اوقات برای چند هفته باقی می ماند.
• محدودیت حرکت : بسته به نوع عمل دارد.

عوارض احتمالی جدی تری عبارتند از :
• واکنشهای آلرژیک به بیهوشی : اکثر موارد لیپوساکشن با بی حسی لوکال انجام می شود، بنابراین از خطرات بیهوشی عمومی اجتناب می شود.

• عفونت : هر زمانی که بدن بریده یا سوراخ شود، باکتریها می توانند نفوذ کرده و عفونت ایجاد کنند. در حین لیپوساکشن، سوراخهای کوچک متعددی به عرض تقریبا: ۳/۱ اینچ برای ورود کانولا ایجاد می شود.

• آسیب پوستی : اکثر جراحان بر روی لایه های عمقی چربی کار می کنند تا از زخمی شدن پوست علاوه بر زخمهای ناشی از ورود کانولا جلوگیری کنند.

• گاهی اوقات ممکن است کانولا بافت زیر پوست را تخریب نماید و به شکل ظاهری لکه دار بر روی سطح پوست تظاهر کند.

• نکروز پوستی از عوارض نادر است و پوست ناحیه نکروزه از بین می رود. باکتریها می توانند به این ناحیه تهاجم کنند.

• سوراخ شده یک ارگان داخلی : از آنجائیکه کانولا در معرض دید جراح نیست، گاهی اوقات باعث آسیب یک ارگان داخلی می شود، مثل روده ها در حین لیپوساکشن کم، چنین صدمه ای می تواند به کمک جراحی اصلاح شود ولی در موارد نادری ممکن است کشنده باشد.

• نا منظمی قوام پوست : گاهی اوقات پوست ممکن است بصورت برجسته و ناهموار به نظر برسد که ناشی از برداشت غیر یکنواخت چربی یا الاسیستی ضعیف پوست می باشد. روند ترمیم در افراد مختلف متفاوت است و در بیماران مسن تر سیر بهبودی آهسته تر و نا کامل تر می باشد.

• ترومبوآمبولی و آمبولی چربی : اگر چه لیپوساکشن از نظر ترومبوآمبولی یک جراحی کم خطر محسوب می شود ولی نباید خطر آنرا نادیده گرفت.

• سوختگی ها : گاهی اوقات حرکات کانولا می توانند باعث سوختگی های اصطکاکی بر روی پوست یا اعصاب شوند. علاوه بر این، در UAL ، گرمای ناشی از دستگاه اولتراسوند می توانند موجب آسیب پوست یا بافتهای عمقی شود.

• مسمومیت با لیدوکائین : در روش فوق مرطوب یا توری که حجم زیادی از مایع تزریق می گیرد و یا در هنگامی که مایع غلظت بالایی از لیدوکائین دارد ممکن است میزان لیدوکائین نسبت به بدن فرد افزایش یابد. مسمومیت با لیدوکائین در ابتدا موجب گزگز و خواب آلودگی و در نهایت تشنج و بدن بال آناختلال هوشیاری و قفسه سینه و تنفسی شود.

• عدم تعادل مایعات : چون بافت چربی مقادیر زیادی مایع دارد که در لیپوساکشن برداشته می شود و نیز جراح در حین عمل، بخصوص در لیپوساکشن توری، مقادیر زیادی مایع تزریق می کند خطر بهم خوردن تعادل مایعات بدن وجود دارد. این اتفاق ممکن است بعد از عمل و زمانی که بیمار در منزل است روی دهد. اگر مقدار مایع باقیمانده در بدن زیاد باشد، قلب، ریه ها و کلیه ها تحت تاثیر قرار می گیرند.لیپوساکشن که با اسامی لیپوپلاستی ( « تغییر شکل چربی») یا ساکشن لیپکتومی ( برداشت چربی با کمک ساکشن) نیز شناخته می شود یک عمل جراحی زیبایی است که چربی را از قسمتهای متفاوتی از بدن بر می دارد.

نواحی که بر روی آنها عمل انجام می شود عبارتند از شکم، رانها، باسن، گردن، دست ها و جاهای دیگری از بدن. چربی معمولا” از طریق یک کانول یا آسپیراتور برداشته می شود.

اگر چه فعالیت بدنی و رژیم غذایی برای از دست دادن وزن و چربی های اضافی مفید می باشد ولی بعضی از رسوبات چربی ممکن است به این تلاشها پاسخ ندهند. در اینگونه موارد استفاده از لیپوساکشن می تواند یک انتخاب باشد.

لیپوساکشن یک جایگزین بدون زحمت برای فعالیت و رژیم غذایی نیست. این کار نوعی شکل دادن به بدن است و نه یک روش کاهش وزن. میزان چربی برداشت شده بسته به پزشک، روش جراحی و بیمار متفاوت است ولی میزان میانگین آن معمولا” کمتر از ۱۰ پوند ( ۵ کیلوگرم ) است.

عوامل متعددی وجود دارند که میزان چربی را که در یک جلسه می توان با اطمینان برداشت کرد، محدود می نمایند.
ولی در نهایت پزشک و بیمار تصمیم می گیرند . برداشت زیاد چربی عواقب منفی بدنبال دارد. در افرادی که بیش از حد ساکشن می شوند در پوست برجستگی ها و یا دندانه های غیر طبیعی ممکن است دیده شود.

گزارش هایی در مورد افرادی که ۵۰ پوند ( ۷/۲۲ کیلوگرم) چربی از بدنشان برداشت شده اغراق آمیز است. در عین حال ، امکان شکل دادن با لیپوساکشن می تواند کاهش وزن ظاهری که ایجاد می کند بیشتر از میزان چربی واقعی برداشت شده از بدن باشد . این عمل تحت بیهوشی عمومی یا لوکال قابل انجام است. بی خطر بودن تکنیک به میزان بافت برداشت شده، انتخاب بیهوشی و سلامت عمومی بیمار دارد.

انتخاب بیمار
هر فردی کاندید مناسبی برای لیپوساکشن نمی باشد . همانطور که قبلا” ذکر شد، این عمل جایگزین مناسبی برای رژیم غذایی یا تحرک بدنی نیست . یک کاندید مناسب باید :
• بیشتر از ۱۸ سال سن داشته باشد.
• از سلامت عمومی بهره مند باشد .
• رژیم غذایی و فعالیت بدنی را بکار برده باشد ولی ۱۰ تا ۱۵ پوند آخر اضافه وزن در بعضی از قسمتهای ذخیره ای بدن باقی مانده باشد.
دیابت ، عفونت و مشکلات قلبی عروقی معمولا” فرد را فاقد صلاحیت برای انجام این عمل می گردانند.
در افراد مسن، پوست الاستیسیته کمتری دارد، بنابراین معمولا” به سادگی در اطراف شکل جدید سفت نمی شود. در این موارد علاوه بر لیپوساکشن, عمل های دیگری نیز باید انجام گردد.

آماده سازی بیمار
• هیچ نوع آنتی کوگوالانی در طی دو هفته قبل از عمل مصرف نشده باشد
• اگر نیاز به بیهوشی عمومی باشد و جراحی در صبح انجام گیرد، بیمار باید از شب قبل ناشتا باشد. در صورت استفاده از بی حسی لوکال نیازی به ناشتا بودن نیست.
• از حدود دوماه قبل از عمل سیگار کشیدن باید ممنوع گردد. سیگار کشیدن با گردش خون تداخل دارد و ممکن است ریسک ایجاد لخته خون را افزایش دهد.

عمل
در تمام روشهای لیپوساکشن موارد خاصی است که باید مد نظر قرار گیرند:
• قبل از عمل بیمار و جراح در مورد اینکه چه نواحی تحت درمان قرار گیرند و چه نتیجه ای مورد انتظار خواهد بود صحبت نموده و به توافق رسیده باشند.
• در روز عمل برگ رضایت عمل تکمیل شود.
• حدود یک ساعت قبل از عمل آنتی بیوتیک داده شود.
• نواحی مورد عمل در حالیکه بیمار در حالت ایستاده قرار دارد، بر روی بدن مشخص گردند.
• بعضی اوقات از نواحی که قراراست عمل شوند عکس می گیرند تا بیمار عکس های قبل و بعد از عمل را داشته باشد.
• در اطاق عمل از محلولهای استریل کننده نظیر بتادین استفاده شود.
• بی حسی موضعی تزریق می شود و بیمار می تواند آرام بخش خوراکی یا وریدی دریافت نماید.
• برشها کوچک و در حد ۳/۱ تا ۴/۱ اینچ هستند.
• بیمار IV Line داشته باشد زیرا همراه با چربی مایع نیز از دست خواهد رفت وتعادل بدن باید برقرار بماند.
• بیمار تحت مانیتورینگ باشد تا فشارخون، ضربان قلب وسطح اکسیژن خون تحت کنترل باشد.
• بیمار به خاطر حرکت کانولا فقط احساس خراشیده شدن و مالش خواهد داشت.
• معمولا” بیمار همان روز می تواند بلند شود، راه رفته و به منزل برود، البته در صورتیکه بیهوشی عمومی نگرفته باشد.

بهبود
• پس از عمل، تا زمانی که درناژ متوقف شود که بسته به محل حدود چندین روز تا ۲ الی ۴ هفته طول می کشد، بیمار باید از لباس چسب یا بانداژ فشاری استفاده کند.
• هر یک تا دو روز باید بانداژ تعویض شود.
• درن ها و بخیه ها پس از ۵ تا ۱۰ روز یا هر زما نیکه درناژ تخلیه شود باید برداشته شوند.
• درد با داروهای مسکن معمول کنترل می شود.
• تورم بعد از دو هفته تا دو ماه فروکش می کند.
• خونمردگی ها بعد از چند روز تا دو هفته پاک می شوند.
• بی حسی ممکن است چندین هفته ادامه یابد.
• بعد از چند روز تا چند هفته بسته به نوع عمل می توان فعالیت را شروع نمود.
نتیجه نهایی یک تا شش ماه پس از جراحی مشخص می گردد، پس از چند روز تا چند هفته که تورم برطرف شود بیمار تغییرات قابل توجهی را خواهد دید.

عوارض جانبی
عارضه جانبی ( Side Effect ) بر خلاف کمپلیکاسیون از جهت پزشکی یک مشکل جزئی و خفیف است، هر چند که می تواند ناراحت کننده و حتی دردناک باشند.
• خونمردگی : می تواند در کوتاه مدت دردناک باشد و طی کمتر از چند هفته محو می شود.
• تورم : طی یک تا دو ماه به تدریج از بین می رود.
• اسکار : بسته به نوع خاص عمل اندازه آن فرق می کند و باید طی چند هفته از بین برود. باقی ماندن اسکار یک مسئله شخصی است و تا حدی به وراثت فرد بر می گردد. در بعضی افراد، بهبود اسکار ممکن است یک سال به طول انجامد.
• درد : درد گذراست و با داروهای مسکن معمولی بهبود می یابد.
• بی حسی : گاهی اوقات برای چند هفته باقی می ماند.
• محدودیت حرکت : بسته به نوع عمل دارد.

عوارض احتمالی جدی تری عبارتند از :
• واکنشهای آلرژیک به بیهوشی : اکثر موارد لیپوساکشن با بی حسی لوکال انجام می شود، بنابراین از خطرات بیهوشی عمومی اجتناب می شود.

• عفونت : هر زمانی که بدن بریده یا سوراخ شود، باکتریها می توانند نفوذ کرده و عفونت ایجاد کنند. در حین لیپوساکشن، سوراخهای کوچک متعددی به عرض تقریبا: ۳/۱ اینچ برای ورود کانولا ایجاد می شود.

• آسیب پوستی : اکثر جراحان بر روی لایه های عمقی چربی کار می کنند تا از زخمی شدن پوست علاوه بر زخمهای ناشی از ورود کانولا جلوگیری کنند.

• گاهی اوقات ممکن است کانولا بافت زیر پوست را تخریب نماید و به شکل ظاهری لکه دار بر روی سطح پوست تظاهر کند.

• نکروز پوستی از عوارض نادر است و پوست ناحیه نکروزه از بین می رود. باکتریها می توانند به این ناحیه تهاجم کنند.

• سوراخ شده یک ارگان داخلی : از آنجائیکه کانولا در معرض دید جراح نیست، گاهی اوقات باعث آسیب یک ارگان داخلی می شود، مثل روده ها در حین لیپوساکشن کم، چنین صدمه ای می تواند به کمک جراحی اصلاح شود ولی در موارد نادری ممکن است کشنده باشد.

• نا منظمی قوام پوست : گاهی اوقات پوست ممکن است بصورت برجسته و ناهموار به نظر برسد که ناشی از برداشت غیر یکنواخت چربی یا الاسیستی ضعیف پوست می باشد. روند ترمیم در افراد مختلف متفاوت است و در بیماران مسن تر سیر بهبودی آهسته تر و نا کامل تر می باشد.

• ترومبوآمبولی و آمبولی چربی : اگر چه لیپوساکشن از نظر ترومبوآمبولی یک جراحی کم خطر محسوب می شود ولی نباید خطر آنرا نادیده گرفت.

• سوختگی ها : گاهی اوقات حرکات کانولا می توانند باعث سوختگی های اصطکاکی بر روی پوست یا اعصاب شوند. علاوه بر این، در UAL ، گرمای ناشی از دستگاه اولتراسوند می توانند موجب آسیب پوست یا بافتهای عمقی شود.

• مسمومیت با لیدوکائین : در روش فوق مرطوب یا توری که حجم زیادی از مایع تزریق می گیرد و یا در هنگامی که مایع غلظت بالایی از لیدوکائین دارد ممکن است میزان لیدوکائین نسبت به بدن فرد افزایش یابد. مسمومیت با لیدوکائین در ابتدا موجب گزگز و خوالیپوساکشن که با اسامی لیپوپلاستی ( « تغییر شکل چربی») یا ساکشن لیپکتومی ( برداشت چربی با کمک ساکشن) نیز شناخته می شود یک عمل جراحی زیبایی است که چربی را از قسمتهای متفاوتی از بدن بر می دارد.

نواحی که بر روی آنها عمل انجام می شود عبارتند از شکم، رانها، باسن، گردن، دست ها و جاهای دیگری از بدن. چربی معمولا” از طریق یک کانول یا آسپیراتور برداشته می شود.

اگر چه فعالیت بدنی و رژیم غذایی برای از دست دادن وزن و چربی های اضافی مفید می باشد ولی بعضی از رسوبات چربی ممکن است به این تلاشها پاسخ ندهند. در اینگونه موارد استفاده از لیپوساکشن می تواند یک انتخاب باشد.

لیپوساکشن یک جایگزین بدون زحمت برای فعالیت و رژیم غذایی نیست. این کار نوعی شکل دادن به بدن است و نه یک روش کاهش وزن. میزان چربی برداشت شده بسته به پزشک، روش جراحی و بیمار متفاوت است ولی میزان میانگین آن معمولا” کمتر از ۱۰ پوند ( ۵ کیلوگرم ) است.

عوامل متعددی وجود دارند که میزان چربی را که در یک جلسه می توان با اطمینان برداشت کرد، محدود می نمایند.
ولی در نهایت پزشک و بیمار تصمیم می گیرند . برداشت زیاد چربی عواقب منفی بدنبال دارد. در افرادی که بیش از حد ساکشن می شوند در پوست برجستگی ها و یا دندانه های غیر طبیعی ممکن است دیده شود.

گزارش هایی در مورد افرادی که ۵۰ پوند ( ۷/۲۲ کیلوگرم) چربی از بدنشان برداشت شده اغراق آمیز است. در عین حال ، امکان شکل دادن با لیپوساکشن می تواند کاهش وزن ظاهری که ایجاد می کند بیشتر از میزان چربی واقعی برداشت شده از بدن باشد . این عمل تحت بیهوشی عمومی یا لوکال قابل انجام است. بی خطر بودن تکنیک به میزان بافت برداشت شده، انتخاب بیهوشی و سلامت عمومی بیمار دارد.

انتخاب بیمار
هر فردی کاندید مناسبی برای لیپوساکشن نمی باشد . همانطور که قبلا” ذکر شد، این عمل جایگزین مناسبی برای رژیم غذایی یا تحرک بدنی نیست . یک کاندید مناسب باید :
• بیشتر از ۱۸ سال سن داشته باشد.
• از سلامت عمومی بهره مند باشد .
• رژیم غذایی و فعالیت بدنی را بکار برده باشد ولی ۱۰ تا ۱۵ پوند آخر اضافه وزن در بعضی از قسمتهای ذخیره ای بدن باقی مانده باشد.
دیابت ، عفونت و مشکلات قلبی عروقی معمولا” فرد را فاقد صلاحیت برای انجام این عمل می گردانند.
در افراد مسن، پوست الاستیسیته کمتری دارد، بنابراین معمولا” به سادگی در اطراف شکل جدید سفت نمی شود. در این موارد علاوه بر لیپوساکشن, عمل های دیگری نیز باید انجام گردد.

آماده سازی بیمار
• هیچ نوع آنتی کوگوالانی در طی دو هفته قبل از عمل مصرف نشده باشد
• اگر نیاز به بیهوشی عمومی باشد و جراحی در صبح انجام گیرد، بیمار باید از شب قبل ناشتا باشد. در صورت استفاده از بی حسی لوکال نیازی به ناشتا بودن نیست.
• از حدود دوماه قبل از عمل سیگار کشیدن باید ممنوع گردد. سیگار کشیدن با گردش خون تداخل دارد و ممکن است ریسک ایجاد لخته خون را افزایش دهد.

عمل
در تمام روشهای لیپوساکشن موارد خاصی است که باید مد نظر قرار گیرند:
• قبل از عمل بیمار و جراح در مورد اینکه چه نواحی تحت درمان قرار گیرند و چه نتیجه ای مورد انتظار خواهد بود صحبت نموده و به توافق رسیده باشند.
• در روز عمل برگ رضایت عمل تکمیل شود.
• حدود یک ساعت قبل از عمل آنتی بیوتیک داده شود.
• نواحی مورد عمل در حالیکه بیمار در حالت ایستاده قرار دارد، بر روی بدن مشخص گردند.
• بعضی اوقات از نواحی که قراراست عمل شوند عکس می گیرند تا بیمار عکس های قبل و بعد از عمل را داشته باشد.
• در اطاق عمل از محلولهای استریل کننده نظیر بتادین استفاده شود.
• بی حسی موضعی تزریق می شود و بیمار می تواند آرام بخش خوراکی یا وریدی دریافت نماید.
• برشها کوچک و در حد ۳/۱ تا ۴/۱ اینچ هستند.
• بیمار IV Line داشته باشد زیرا همراه با چربی مایع نیز از دست خواهد رفت وتعادل بدن باید برقرار بماند.
• بیمار تحت مانیتورینگ باشد تا فشارخون، ضربان قلب وسطح اکسیژن خون تحت کنترل باشد.
• بیمار به خاطر حرکت کانولا فقط احساس خراشیده شدن و مالش خواهد داشت.
• معمولا” بیمار همان روز می تواند بلند شود، راه رفته و به منزل برود، البته در صورتیکه بیهوشی عمومی نگرفته باشد.

بهبود
• پس از عمل، تا زمانی که درناژ متوقف شود که بسته به محل حدود چندین روز تا ۲ الی ۴ هفته طول می کشد، بیمار باید از لباس چسب یا بانداژ فشاری استفاده کند.
• هر یک تا دو روز باید بانداژ تعویض شود.
• درن ها و بخیه ها پس از ۵ تا ۱۰ روز یا هر زما نیکه درناژ تخلیه شود باید برداشته شوند.
• درد با داروهای مسکن معمول کنترل می شود.
• تورم بعد از دو هفته تا دو ماه فروکش می کند.
• خونمردگی ها بعد از چند روز تا دو هفته پاک می شوند.
• بی حسی ممکن است چندین هفته ادامه یابد.
• بعد از چند روز تا چند هفته بسته به نوع عمل می توان فعالیت را شروع نمود.
نتیجه نهایی یک تا شش ماه پس از جراحی مشخص می گردد، پس از چند روز تا چند هفته که تورم برطرف شود بیمار تغییرات قابل توجهی را خواهد دید.

عوارض جانبی
عارضه جانبی ( Side Effect ) بر خلاف کمپلیکاسیون از جهت پزشکی یک مشکل جزئی و خفیف است، هر چند که می تواند ناراحت کننده و حتی دردناک باشند.
• خونمردگی : می تواند در کوتاه مدت دردناک باشد و طی کمتر از چند هفته محو می شود.
• تورم : طی یک تا دو ماه به تدریج از بین می رود.
• اسکار : بسته به نوع خاص عمل اندازه آن فرق می کند و باید طی چند هفته از بین برود. باقی ماندن اسکار یک مسئله شخصی است و تا حدی به وراثت فرد بر می گردد. در بعضی افراد، بهبود اسکار ممکن است یک سال به طول انجامد.
• درد : درد گذراست و با داروهای مسکن معمولی بهبود می یابد.
• بی حسی : گاهی اوقات برای چند هفته باقی می ماند.
• محدودیت حرکت : بسته به نوع عمل دارد.

عوارض احتمالی جدی تری عبارتند از :
• واکنشهای آلرژیک به بیهوشی : اکثر موارد لیپوساکشن با بی حسی لوکال انجام می شود، بنابراین از خطرات بیهوشی عمومی اجتناب می شود.

• عفونت : هر زمانی که بدن بریده یا سوراخ شود، باکتریها می توانند نفوذ کرده و عفونت ایجاد کنند. در حین لیپوساکشن، سوراخهای کوچک متعددی به عرض تقریبا: ۳/۱ اینچ برای ورود کانولا ایجاد می شود.

• آسیب پوستی : اکثر جراحان بر روی لایه های عمقی چربی کار می کنند تا از زخمی شدن پوست علاوه بر زخمهای ناشی از ورود کانولا جلوگیری کنند.

• گاهی اوقات ممکن است کانولا بافت زیر پوست را تخریب نماید و به شکل ظاهری لکه دار بر روی سطح پوست تظاهر کند.

• نکروز پوستی از عوارض نادر است و پوست ناحیه نکروزه از بین می رود. باکتریها می توانند به این ناحیه تهاجم کنند.

• سوراخ شده یک ارگان داخلی : از آنجائیکه کانولا در معرض دید جراح نیست، گاهی اوقات باعث آسیب یک ارگان داخلی می شود، مثل روده ها در حین لیپوساکشن کم، چنین صدمه ای می تواند به کمک جراحی اصلاح شود ولی در موارد نادری ممکن است کشنده باشد.

• نا منظمی قوام پوست : گاهی اوقات پوست ممکن است بصورت برجسته و ناهموار به نظر برسد که ناشی از برداشت غیر یکنواخت چربی یا الاسیستی ضعیف پوست می باشد. روند ترمیم در افراد مختلف متفاوت است و در بیماران مسن تر سیر بهبودی آهسته تر و نا کامل تر می باشد.

• ترومبوآمبولی و آمبولی چربی : اگر چه لیپوساکشن از نظر ترومبوآمبولی یک جراحی کم خطر محسوب می شود ولی نباید خطر آنرا نادیده گرفت.

• سوختگی ها : گاهی اوقات حرکات کانولا می توانند باعث سوختگی های اصطکاکی بر روی پوست یا اعصاب شوند. علاوه بر این، در UAL ، گرمای ناشی از دستگاه اولتراسوند می توانند موجب آسیب پوست یا بافتهای عمقی شود.

• مسمومیت با لیدوکائین : در روش فوق مرطوب یا توری که حجم زیادی از مایع تزریق می گیرد و یا در هنگامی که مایع غلظت بالایی از لیدوکائین دارد ممکن است میزان لیدوکائین نسبت به بدن فرد افزایش یابد. مسمومیت با لیدوکائین در ابتدا موجب گزگز و خواب آلودگی و در نهایت تشنج و بدن بال آناختلال هوشیاری و قفسه سینه و تنفسی شود.

• عدم تعادل مایعات : چون بافت چربی مقادیر زیادی مایع دارد که در لیپوساکشن برداشته می شود و نیز جراح در حین عمل، بخصوص در لیپوساکشن توری، مقادیر زیادی مایع تزریق می کند خطر بهم خوردن تعادل مایعات بدن وجود دارد. این اتفاق ممکن است بعد از عمل و زمانی که بیمار در منزل است روی دهد. اگر مقدار مایع باقیمانده در بدن زیاد باشد، قلب، ریه ها و کلیه ها تحت تاثیر قرار می گیرند.ب آلودگی و در نهایت تشنج و بدن بال آناختلال هوشیاری و قفسه سینه و تنفسی شود.

• عدم تعادل مایعات : چون بافت چربی مقادیر زیادی مایع دارد که در لیپوساکشن برداشته می شود و نیز جراح در حین عمل، بخصوص در لیپوساکشن توری، مقادیر زیادی مایع تزریق می کند خطر بهم خوردن تعادل مایعات بدن وجود دارد. این اتفاق ممکن است بعد از عمل و زمانی که بیمار در منزل است روی دهد. اگر مقدار مایع باقیمانده در بدن زیاد باشد، قلب، ریه ها و کلیه ها تحت تاثیر قرار می گیرند.

  • سیما امیری
  • ۰
  • ۰

نکاتی مهم راجع به جراحی پلک

مجموعه: سلامت پوست

آیا دارای افتادگی پلک هستید و می خواهید پلک خود را بکشید؟ قبل از انجام این عمل توصیه می کنیم این مطلب رابخوانید.

افتادگی پلک

دکتر فوق‌تخصص جراحی پلاستیک چشم در این باره توضیح می دهند :

بعضی‌ از مشتریان جراحی‌های زیبایی، بعد از جراحی بینی و تزریق لب، یاد چشم‌هایشان می‌افتند و برای زیباتر شدن به جراحان پلاستیک مراجعه می‌کنند تا پوست پلک‌هایشان را بکشد.

در سنین بالا، پوست پلک خیلی‌ها حالت افتادگی پیدا می‌کند و این افراد می‌توانند مورد مناسبی برای جراحی زیبایی پلک باشند.

برای آشنایی با این قبیل جراحی‌ها با یک دکتر متخصص چشم و فوق تخصص جراحی پلاستیک چشم و صورت، گفتگو کرده‌ایم:

جراحی پلک,بلفاروپلاستی,پاکسازی پوست

آقای دکتر! جراحی پلک واقعا چشم را زیباتر می‌کند؟

شل شدن و از دست رفتن قوام پوست و بافت‌های نگه دارنده پلک‌ها، باعث پُف پلک‌ها و آویزان شدن پوست این ناحیه می‌شود. علاوه بر این، ظاهری نا زیبا درست می‌کند و گاهی این افراد از سنگینی پلک‌ها و کاهش میدان بینایی‌شان شاکی هستند. در این موارد جراحی زیبایی چشم و صورت یا بلفاروپلاستی انجام می‌شود.

می‌توان بلفاروپلاستی را «جراحی پلاستیک و زیبایی پلک» نامید.: افراد در چه سنینی می‌توانند این اعمال را انجام دهند؟

بهترین افراد برای این جراحی، چه مرد و چه زن کسانی هستند که از لحاظ جسمی و روانی سالم هستند و تصور واقع ‌بینانه‌ای از عمل خود دارند. اگر کسی تصور اشتباهی از این عمل داشته باشد، بعد از عمل به آن تصور اشتباه خود نخواهد رسید.

چند نوع جراحی زیبایی داریم؟

خب، گاهی می‌خواهیم ظاهر فرد را جوان‌تر کنیم. بیشتر این افراد دارای سن ۳۵ سال به بالا هستند. گاهی می‌خواهیم شرایط بیمار را تغییر دهیم، مثلا به‌طور ژنتیکی ساختمان کره چشم طوری است که پف زیادی دارد و در سنین پایین‌تر هم می‌توان در این قبیل افراد، این جراحی را انجام داد.

آیا می‌توان با بلفاروپلاستی، چروک‌های خنده را هم از اطراف چشم‌ها زدود؟

نه! متاسفانه گاهی پزشکان ما به این نکته توجه نمی‌کنند که بلفاروپلاستی قادر به اصلاح چین ‌و چروک‌‌هایی که به هنگام خنده نمایان می‌شوند، نیست. بهترین درمان چین و چروک‌های خنده، تزریق بوتاکس است و اینها با جراحی اصلاح نمی‌شوند و با بلفاروپلاستی تنها پف‌ها و پوست‌های اضافی اصلاح می‌شوند.

گاهی بعد از جراحی زیبایی پلک، صورت شخص نامتقارن به نظر می‌آید. چرا؟

ببینید؛ ما باید ساختمان صورت را به طور کامل بشناسیم، مثلا ابرو باید فاصله مشخصی تا پلک بالا داشته باشد، بنابراین در بعضی موارد نمی‌توانیم برای اصلاح پف و یا پوست اضافی پلک بالا، این پوست را برداریم. در اعمال زیبایی چشم، بعد از جراحی، فاصله ابرو از لبه پلک به هیچ وجه نباید از یک سانتی‌متر کمتر شود، در غیر این صورت فرد دچار مشکلاتی خواهد شد.

افتادگی پلک

حالا این اعمال زیبایی چشم، درد هم دارند؟

نه، بلفاروپلاستی معمولا دردناک نیست. این جراحی معمولا به صورت موضعی انجام می‌شود و لازم نیست به بیمار بیهوشی عمومی دهیم.

درباره مراقبت‌های بعد از عمل هم توضیح می‌دهید؟

کمپرس سرد در ۴۸ ساعت نخست بعد از عمل بسیار مهم است. پانسمان‌های خیلی ظریف با چسب‌های استریل به جای استفاده از گازها کمک می‌کند که کمپرس سرد بهتر استفاده شود و در عین حال، چشم‌های مریض بسته نشود؛ به خصوص در بلفاروپلاستی که روی ۴ پلک انجام می‌شود (گاهی هر ۴ پلک، گاهی ۲ پلک بالا و گاهی ۲ پلک پایین جراحی می‌شوند)، بستن کامل چشم بیمار باعث می‌شود بیمار نتواند چیزی را ببیند و این احساس خوبی نیست.

چه عوارضی دارد؟

از عوارض شایع آن، کبودی است که بسته به پاسخ بافتی افراد، از چند روز تا دو هفته، ممکن است طول بکشد. برگشت پلک به هنگام کشیدگی پوست نیز از عوارضی است که نباید پیش آید و در اصل، این مسوولیت جراح است که روش‌های مناسب را به کار ببرد. از عوارض نادر این است که در اثر اضافه برداشتن پلک، چشم کامل بسته نشود. ما توصیه می‌کنیم افرادی که می‌خواهند این عمل را انجام دهند از حدود ۱۰ روز تا دو هفته قبل از عمل جراحی از داروهای مسکن، آسپیرین، مفنامیک اسید، بروفن و این خانواده دارویی استفاده نکنند.

در بعضی موارد خون‌ریزی هم داریم.: حرف آخر؟

بیماران می‌توانند از پزشک متخصص خود بخواهند عکس قبل و بعد از عمل بیماران قبلی را ببینند تا نسبت به این اعمال جراحی دیدگاه منطقی‌تری پیدا کنند. مشکل این است که گاهی اوقات، این جراحی خیلی ساده تصور می‌شود، لذا توسط افراد غیرمتخصص و حتی گاهی در مطب‌ها به صورت ناقص انجام می‌شود که باید گفت این عمل مهمی است و باید در اتاق جراحی مجهز و ترجیحا توسط فوق تخصص همین رشته، یعنی فوق‌تخصص جراحی پلاستیک چشم انجام شود.

۵ نکته پس از جراحی پلک و کشیدن ابرو

بعد از اینکه به هوش آمدید، روی چشمانتان پدهای آغشته به محلول iced saline خواهید دید. اینها باعث کوچک ماندن تورم‌ها و کوفتگی‌های بعد از جراحی می‌شوند. به علت مالیده شدن پماد چشمی که بعد از عمل به چشم شما مالیده شده است، دیدتان تار خواهد بود. همچنین ممکن است از چشم‌تان اشک بیاید که این به علت تورم است، این تورم طی هفته اول جراحی می‌خوابد.

نوشیدن مایعات، راه رفتن به صورت ملایم و آهسته و نظارت روی پدهای چشم از اقداماتی است که باید رعایت کنید. باید هر ۲۴ ساعت یک بار این پدها را عوض کنید.

برای برداشتن پدها ۳ روز بعد باید مراجعه کنید. برداشتن این پدها ایجاد ناراحتی کمی می‌کند. برای رفع این ناراحتی یک ساعت قبل از مراجعه داروی مسکن مصرف کنید.

تا ۲۴ ساعت بعد از عمل، پدهایی را که در آب یخ خیسانده شده‌اند را روی چشمان‌تان بگذارید. پدها را هر ۲۰ تا ۳۰ دقیقه عوض کنید. پدها باید همیشه خیس نگه داشته شوند وزن آب به همراه دما به کوچک ماندن کوفتگی کمک می‌کند. یک کیسه کوچک حاوی نخود یا ذرت یخ زده را روی پدهای چشم‌ها بگذارید. مواظب باشید که کیسه مستقیما روی پوست نباشند. یک دستمال یا حوله بین کیسه و پوست‌تان بگذارید.

هنگام خواب به وسیله یک پنبه پمادهای اضافه را از روی بخیه‌ها پاک کنید. سپس پماد چشم را روی بخیه‌های پلک و قسمت داخلی پلک بمالید. تا زمانی که بخیه‌ها وجود دارند باید این کار را ۲ بار در روز انجام دهید (صبح و عصر). ولی فقط هنگام خواب پماد را درون پلک پائینی بمالید. مالیدن این پماد درون پلک زیری باعث تیرگی و تارشدن دید می‌شود، بنابراین بهترین زمان برای این کار بلافاصله قبل از استراحت عصرگاهی است. بخیه‌هایی که به وسیله پماد چرب و لغزنده شده‌اند در هنگام برداشتن درد کمتری ایجاد می‌کنند.

  • سیما امیری